اعمال رسولان

فصل هفدهم

در تسالونیکی شورش برپا می‌گردد

۱ پس از آن که پولُس و سیلاس از آمفیپولیس و آپولونیا گذشتند، به شهر تسالونیکی آمدند، جایی که یک کنیسه در آنجا وجود داشت. ۲ پولُس بر اساس عادت همیشه‌گی خود داخل کنیسه شد و سه هفته در روزهای شنبه پیهم با استفاده از نوشته‌های پیامبران با آنها مباحثه کرد. ۳ او توضیح می‌داد و چنین بیان می‌کرد: «لازم بود تا مسیح رنج ببیند و پس از مرگ زنده گردد. این عیسایی که من درباره‌اش به شما اعلام می‌کنم، همان مسیح است.» ۴ عده‌یی از آنها ایمان آوردند و گروه زیادی از یونانیان خدا‌پرست و زنان سرشناس با پولُس و سیلاس پیوستند.

۵ اما یهودیانی که اعتقاد نداشتند، حسادت کردند و چند نفر بیکار و اوباش را از کوچه و بازار با خود جمع کرده و در شهر سر و صدا برپا کردند و به خانۀ یاسون حمله بُردند. آنها کوشش می‌کردند تا پولُس و سیلاس را پیش جمعیت بیاورند. ۶ چون پولُس و سیلاس را نیافتند، یاسون و یک تعداد از ایمانداران را پیش مقامات شهر آورده، فریاد می‌زدند: «این آدمها که همه جا را به آشوب کشیده‌اند، حالا به اینجا آمده‌اند ۷ و یاسون آنها را در خانۀ خود بُرده است. همۀ اینها بر‌خلاف احکام امپراطور عمل می‌کنند و ادعا دارند که پادشاه دیگری به نام عیسی وجود دارد.» ۸ با شنیدن گفته‌های آنها مردم و مقامات شهر وارخطا شدند. ۹ آنها یاسون و دیگر ایمانداران را با گرفتن ضمانت نقدی آزاد کردند.

پولُس و سیلاس به شهر بیریه می‌آیند

۱۰ آن شب ایمانداران، پولُس و سیلاس را با عجله به بیریه روان کردند. وقتی به آنجا رسیدند به کنیسه رفتند. ۱۱ یهودیان مقیم شهر بیریه نسبت به یهودیان شهر تسالونیکی درک و فهم بیشتر داشتند و با شوق کلام خدا را می‌شنیدند. آنها هر روز نوشته‌های پیامبران را مطالعه می‌کردند تا ببینند که آیا گفته‌های پولُس و سیلاس مطابق آن کتابها است یا نه. ۱۲ بنابر‌این بسیاری از یهودیان و یک تعداد زیاد از زنان و مردان سرشناس یونانی نیز ایمان آوردند. ۱۳ اما وقتی یهودیان در تسالونیکی خبر شدند که پولُس در بیریه نیز کلام خدا را موعظه کرده است، به آنجا آمدند تا مردم را بر ضد پولُس تحریک کنند. ۱۴ پس ایمانداران، پولُس را با عجله به ساحل بحر فرستادند اما سیلاس و تیموتاووس هر دو در همان جا ماندند. ۱۵ آنهایی که پولُس را همراهی می‌کردند او را تا شهر آتن رساندند. پولُس برای‌شان هدایت داد که وقتی به بیریه رسیدند به زودی سیلاس و تیموتاووس را پیش او بفرستند.

پولُس در شورای کوه مریخ موعظه می‌کند

۱۶ وقتی پولُس در انتظار سیلاس و تیموتاووس در آتن بود، بسیار جگرخون شد زیرا می‌دید که تمام شهر پُر از بُت است. ۱۷ پس هر روز در کنیسه با یهودیان و غیر‌یهودیان خدا‌پرست و در شهر و بازار با رهگذران بحث می‌کرد. ۱۸ عده‌یی از فلسفه‌دانان اپیکوری و رواقی با پولُس مشاجره می‌کردند و عده‌یی می‌گفتند: «این جاهل چه می‌خواهد بگوید؟» و تعداد دیگری جواب دادند: «طوری که معلوم می‌شود، او دربارۀ خدایان بیگانه تبلیغ می‌کند،» زیرا که پولُس دربارۀ عیسی و دوباره زنده‌شدن او مژده می‌داد. ۱۹ آنها پولُس را گرفتند و پیش شورا در کوه مریخ بُردند و آنها به پولُس گفتند: «ما می‌خواهیم بدانیم این تعالیم تازه‌یی که تو دربارۀ‌شان حرف می‌زنی چیست؟ ۲۰ زیرا که سخنان تو به گوش ما عجیب می‌آید. ما می‌خواهیم معنای آن را بفهمیم.» ۲۱ آتنی‌ها و خارجی‌های ساکن آنجا همه وقت خود را به گفتگو دربارۀ عقاید تازه می‌گذشتاندند.

۲۲ پس پولُس در برابر شورای یهود چنین گفت: «ای مردم آتن! من می‌دانم که شما بسیار دیندار و مذهبی هستید. ۲۳ زیرا وقتی در شهر شما می‌گشتم و زیارتهای شما را می‌دیدم، به قربانگاهی رسیدم که بر آن نوشته شده بود: «تقدیم به خدای ناشناخته.» من دربارۀ همان کسی که شما ناشناخته او را می‌پرستید به شما اعلام می‌کنم. ۲۴ خدایی که دنیا و آنچه را که در آن است آفرید و مالک آسمان و زمین است، در معبدهای ساخته شده به‌دست انسان ساکن نیست ۲۵ و از طریق چیزهایی که ساختۀ دست انسان باشد پرستش نمی‌شود و به آن نیازی ندارد، زیرا فقط خداست که زندگی، نَفَس و همه چیز را به همه کس می‌بخشد. ۲۶ او تمام مردم را از نسل یک انسان آفرید تا در تمام روی زمین ساکن شوند. برای زندگی‌شان زمان و برای بود‌و‌باش‌شان جایی را معین کرد ۲۷ تا خدا را بجویند، نه این که کورکورانه پی او بگردند که شاید او را بیابند، در حالی‌که او از هیچ‌کدام ما دور نیست، همان‌طور که گفته شده است:

۲۸ «ما در او زندگی می‌کنیم و در او حرکت و هستی داریم.»

چنان‌که یکی از شاعران خود‌تان گفته است:

«ما نیز از نسل او هستیم.»

۲۹ پس چون همه آفریده شدۀ خدا هستیم، نباید گمان کنیم که ذات خدا مانند پیکری از طلا و نقره و سنگ است که با هنر و مهارت انسان تراشیده می‌شود. ۳۰ خدا از دورانی که مردم از روی جهالت او را نمی‌شناختند چشم‌پوشی کرد اما اکنون در همه جا بشر را به توبه کردن امر می‌کند. ۳۱ زیرا خدا روزی را معین فرموده است که جهان را با عدالت، به وسیلۀ شخصی که برگزیده خود اوست، داوری فرماید و برای ثبوت این حقیقت برای همه، او را پس از مرگ زنده گردانید.»

۳۲ وقتی آنها دربارۀ زنده‌شدن پس از مرگ شنیدند، عده‌یی پولُس را مسخره کردند، ولی دیگران گفتند: «دربارۀ این چیزها یک وقت دیگر به سخنان تو گوش خواهیم داد.» ۳۳ به این ترتیب پولُس آنها را ترک کرد. ۳۴ در این میان چند نفر با او پیوستند و ایمان آوردند که از جمله دیونیسوس عضو شورای مریخ و زنی به نام دامارِس و چند نفر دیگر بودند.