اعمال رسولان

کسی که با خدا مشارکت حقیقی دارد همیشه در اشتیاق مشارکت با کسانی است که خدا را دوست دارند. در مشارکت است که ایمانداران در ایمان خود رشد می‌کنند و باعث بنای یک دیگر می‌گردند. مشارکت به ما قدرت بیشتری در رویارویی با دشمن عطا می‌‌‌کند. یکی از حربه‌های شیطان نیز همین است که ایمانداران را از کلیسا و مشارکت دور نماید تا بهتر بتواند او را تضعیف نموده و از پا درآورد.

این تعلیم عیسی مربوط به دل انسان است که ما مراقبت آن بطور جدی باشیم. حکم معنی عمیقی تری دارد. هیچگاه در آروزی مرگ و بدبختی کسی نباشیم از کسی متنفر یا صدمه برسانیم؛ چرا که این امر در نظر خدا همانند قتل است. ما نباید کسی را حقیر بشماریم یا توهین کنیم.

واقعه پنطیکاست چه مفهومی بر کسانی که آنجا حاضر بودند، داشت؟ امروز چه مفهومی بر ما دارد؟ پنطیکاست در واژه یونانی به معنی پنجاهم می‌باشد که در تورات نام یکی از سه عید یهودیان بود. در عهد جدید؛ روز پنطیکاست نزول روح القدس و تولد کلیسا در روی زمین می‌باشد. عیسی مسیح با بدن و خون خود کلیسا را خرید و کلیسا یعنی خانه خدا در روی زمین می‌باشد.

پنطیکاست کلمه برای هر مسیحی، در هر جا، یادآور منظرۀ پرشکوه قرارگیری زبانه‌های آتش بر سر مسیحیان اولیه و عطای شگفت‌انگیز زبان‌ها به‌ عنوان نشانۀ روح‌القدس می‌‌باشد. در عهدعتیق‌، خداوند یهوه‌ شریعت‌ را بر الواح‌ سنگی‌ نوشت‌ و آن‌ را به‌ قوم‌ عطا فرمود. در عهد جدید، روح‌القدس‌ از جانب پدر و پسر عطا شود و به‌ وسیلۀ‌ او شریعتِ محبتِ خود را بر دل‌ انسان‌ می‌‌نویسد. پس این واقعه چه مفهومی برای آنانی که آنجا حاضر بودند، داشت؟ و امروز چه مفهوم برای ما دارد؟

اکثراً دیده شده است تعداد از مردم به ظاهر روزه می‌‌گیرند. آنها تظاهر به فروتنی می‌‌‌کنند؛ آنها سرهای خود را خم ساخته و بر خاکستر می‌‌‌نشینند؛ عملی که دلالت بر تواضع و ماتم دارد. اما به گفته خداوند، همه اینها برای نمایش است؛ آنها به خداوند نه از قلب خود بلکه با انجام اعمال ظاهری حرمت می‌‌‌گذارند. و بدتر از آن، همانا که رفتار معمولی و روزانه آنها به همان بدی سابق باقی مانده است: چطور می‌‌‌توان انتظار داشت که خداوند به دعاهای آنها گوش فرا داده و روزه گرفتن آنها را تصدیق کند؟ روزه به معنای زمانی برای خود انکاری، خود آزمایی، و توبه از گناهان است. اما یک تعداد مردم صرفاً برای کسب توجه از خداوند و اینکه بتوانند احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند روزه می‌‌‌گرفتند. خداوند به دعای افراد دو رو و دو چهره گوش نمی‌دهد.

آن که انسان را از گناه، از مرگ ابدی و غضب خدا نجات می‌‌‌دهد جز عیسی مسیح کسی دیگری نیست. او بره‌ای قربانی است که خون‌اش گناهان انسان گناهگار را پاک می‌‌‌کند. زیرا او بی عیب، کاملاً بی گناه و پاک بود. عیسی همان نجات دهنده‌ای است که خدا وعده‌اش را داده بود او همان مسیح موعودی است که تمام یهودیان امید و انتظارش را داشتن.

در این دنیا، هیچ کسی جز عیسی، باعث نجات انسان نمیگردد. انسان گناهکار به نجات دهنده نیاز دارد نه به دین و مذهب. نه تنها جسم انسانها به واسطه نام عیسی از بیماری جسمانی شفا می‌‌‌یابد بلکه مهم‌تر از آن روحشان از بیماری روحانی یعنی گناه نیز رستگار می‌‌‌گردد. بعضی می‌‌‌پرسند: چرا مسیحیان اینقدر تبلیغ می‌‌‌کنند؟ چرا مردم را راحت نمی‌گذارند تا مذهب خود را دنبال کنند؟ به خاطریکه ایمان به عیسی مسیح باعث نجات و زندگی انسان می‌‌گردد. از این خاطر پیروان عیسی مسیح رسالت دارند تا این خبر مهم را به جهانیان برسانند.

تعمید نشانه‌ای آغاز زنده‌گی نو است. با گرفتن تعمید گناه ما بخشیده نمیشود. با خون عیسی مسیح گناه ما بخشیده می‌‌‌شود. با تعمید نشان می‌‌‌دهیم که از امر عیسی مسیح اطاعت می‌‌‌کنیم. پیروان عیسی مسیح تعمید نمیگیرند تا ایماندار شوند، بلکه تعمید می‌‌‌گیرند چون ایماندار هستند. نجات انسان به داشتن تعمید بستگی ندارد. همچنان تعمید مرگ و قیام عیسی مسیح را به جهان نشان می‌‌‌دهد.

روز پنتیکاست مصادف است با پنجاهمین روز بعد از قیام عیسی. در زبان یونانی، پنتیکاست به معنی پنجاه می‌‌‌‌‌باشد. طبق عهد عتیق، روز پنتیکاست در پنجاهمین روز بعد از یکشنبه عید فصح یهودیان تجلیل میشد، که برای مسیحیان پنجاهمین روز بعد از عید قیام می‌‌‌‌‌باشد . یهودیان عید هفته‌ها را در روز پنتیکاست برگزار می‌‌‌‌‌کنند . آنها روز پنتیکاست را به یک دلیل دیگر نیز جشن می‌‌‌‌‌گیرند: ایشان بر این باورند که در آن روز خدا شریعت را به آنان عطا فرمود. بنابراین، بسیار مناسب بود که در آن روز خدا برای نخستین بار، عطای روح القدس را به شاگردان ببخشد. باید متذکر شد روز پنتیکاست، روز تولد کلیسا نیز است.

روز پنتیکاست مصادف است با پنجاهمین روز بعد از قیام عیسی. در زبان یونانی، پنتیکاست به معنی پنجاه می‌‌‌‌‌باشد. طبق عهد عتیق، روز پنتیکاست در پنجاهمین روز بعد از یکشنبه عید فصح یهودیان تجلیل میشد، که برای مسیحیان پنجاهمین روز بعد از عید قیام می‌‌‌‌‌باشد . یهودیان عید هفته‌ها را در روز پنتیکاست برگزار می‌‌‌‌‌کنند . آنها روز پنتیکاست را به یک دلیل دیگر نیز جشن می‌‌‌‌‌گیرند: ایشان بر این باورند که در آن روز خدا شریعت را به آنان عطا فرمود. بنابراین، بسیار مناسب بود که در آن روز خدا برای نخستین بار، عطای روح القدس را به شاگردان ببخشد. باید متذکر شد روز پنتیکاست، روز تولد کلیسا نیز است.

نزول روح القدس از آسمان آغاز عصر جدیدی است که در روز پنطیکاست یعنی پنجاه روز پس از صعود مسیح به آسمان صورت گرفت. او با آمدن خود در آن روز، آغاز کلیسای مسیح را در عصر جدید اعلام کرد. روح القدس مشاور و راهنمای ما است و به ما در رابطه با خدا و با دیگران در کلیسای مسیح کمک می‌کند. همچنین روح القدس به مؤمنین مسیح قدرت می‌دهد تا که خدارا خدمت کنند و به مردم بشارت انجیل را برسانند.

زمانیکه ما پیروان مسیح روح القدس را در صحبت‌های خود یاد آوری می‌نماییم. دوستان غیر مسیحی ما سوال می‌نمایند که این روح القدس کی است؟ در حقیقت روح القدس حضور خدا در ما و در میان ما است. شاگردان عیسی مسیح با بودن مسیح در بین شان احساس قوت می‌کردن، با رفتن او به آسمان این قوت خود را از دست داده بودند. آنها به نیروی ضرورت داشتند که جای عیسی مسیح را پر می‌کرد، و شب و روز در همه جا و در هر زمان مثل عیسی مسیح همرای شان می‌بود و تقویت شان می‌نمود. آن نیرو، تنها می‌توانست که نیروی خود خدا باشد. نیرو صادق. نیرو که بتواند کار خدا را بر روی زمین ادامه داده و عیسی مسیح و صلیب او را و فیض خدا را به دنیا اعلام نماید.

یکی از دوستان ما سوالی را دوباره از ما پرسیده اند که در صفحات قبلی مختصراً به جواب آن پرداخته ایم و آن اینکه آیا در انجیل نوشته شده که بعد از عیسی مسیح پیامبری بنام احمد می‌‌آید؟ ولی می‌‌خواهیم در این رابطه باز هم صحبت کنیم. دوست ما ضمن صحبت در این مورد با اطمینان کامل گفتند که من می‌‌فهمم که این موضوع در انجیل نوشته شده است که برای ما بسیار جالب بود و زمانیکه از ایشان پرسیدیم که آیا شما انجیل مقدس را خوانده اید؟ اظهار داشتند که نه ! ولی من می‌‌فهمم که نوشته شده است. باید گفت که فهمیدنی را که دوست عزیز ما از آن صحبت می‌‌کرد، همان چیز هایست که ایشان شنیده اند، نه آن چیز‌های که باید از انجیل می‌‌خواندند. فهمیدن یعنی اینکه ما آنرا خوانده ایم و درک کرده ایم و حال می‌‌توانیم آیاتی را بیاوریم، که من این آیات را خوانده ام و در اینجا چنین چیزی گفته شده است. ما مسیحیان سالهاست که کلام خداوند را می‌‌خوانیم ولی به چنین آیه و یا چیزی در انجیل بر نخورده ایم. شما می‌‌توانید با همه مسیحیانی که انجیل مقدس را خوانده اند صحبت کنید و بناً به دوستان عزیز خود می‌‌گوئیم اگر ادعا دارید که می‌‌فهمید، تشویق تان می‌‌کنیم که یکبار کتاب انجیل مقدس را نیز بخوانید البته نه به کدورت و برای اینکه با کلام خداوند بجنگید بلکه می‌‌خواهیم که آنرا با بیطرفی و برای اینکه چیزی را که شنیده اید واقعیت دارد یا نه ؟ بخوانید تا بفهمید و حقیقت را پیدا کنید. اولتر از همه باید بفهمیم که هدف این سوال چیست؟ و بعداً ببینیم که اگر عیسی مسیح گفته باشد که بعد از من احمد می‌‌آید، هدف آمدن احمد چیست؟ و کسی را که عیسی مسیح در موردش صحبت می‌‌کند اسم شخص یا یک انسان نیست. بهتر است که همان آیۀ را که عیسی مسیح فرموده است که من می‌‌روم و چه کسی را می‌‌فرستم در انجیل یوحنا فصل 16 آیات 7 الی 9 بخوانیم : با وجود این، این حقیقت را به شما می‌‌گویم که رفتن من برای شما بهتر است زیرا اگر من نروم پشتیبان تان پیش شما نمی آید اما اگر بروم او را نزد شما خواهم فرستاد ۸ و وقتی او می‌‌آید دنیا را در مورد گناه و عدالت و قضاوت متقاعد می‌‌سازد.  ۹ گناه را نشان خواهد داد چون به من ایمان نیاوردند،.. و در آیۀ سیزده و چهاردهم می‌‌خوانیم:  ۱۳ در هر حال، وقتی او که روح راستی است بیاید شما را به تمام حقیقت رهبری خواهد کرد زیرا از خود سخن نخواهد گفت بلکه فقط در بارۀ آنچه بشنود سخن می‌‌گوید و شما را از امور آینده باخبر می‌‌سازد. ۱۴ او مرا جلال خواهد داد زیرا حقایقی را که از من دریافت کرده به شما اعلام خواهد نمود. در اینجا به طور واضح می‌‌بینیم که عیسی مسیح می‌‌فرماید؛ روح می‌‌آید یعنی روح القدس و نمی گوید که کدام نفر در جسم می‌‌آید و کسی که بعد از عیسی مسیح می‌‌آید او را جلال می‌‌دهد و حقایق را از او دریافت کرده به ما اعلام می‌‌کند پس هدف از آمدن کسی که بعد از عیسی مسیح می‌‌آید، روح القُدس است و اگر در کتاب اعمال رسولان فصل 1 آیۀ 4 و 5 مراجعه نمائیم می‌‌خوانیم که : وقتی او هنوز در بین آنان بود به ایشان گفت:» اورشلیم را ترک نکنید بلکه در انتظار آن وعدۀ پدر، که در خصوص آن بشما گفته بودم، باشید. ۵ یحیی با آب تعمید می‌‌داد اما بعد از چند روز شما با روح القدس تعمید خواهید یافت . و طوریکه در کلام خدا می‌‌خوانیم شاگردان عیسی مسیح در اورشلیم منتظر وعده می‌‌مانند و بعد از آن روح القدس نازل می‌‌شود. اعمال رسولان فصل دوم آیات 1 الی 3 را می‌‌خوانیم : 1 وقتی روز پنطیکاست رسید ، همۀ شاگردان در یکجا جمع بودند.  ۲ ناگهان صدائی شبیه وزش باد شدید از آسمان آمد و تمام خانه ای را که در آن نشسته یودند پر ساخت .  ۳ در برابر چشم آنان زبانه‌های مانند زبانه‌های آتش ظاهر شد که از یکدیگر جدا گشته و بر هر یک از آنان قرار گرفت.  ۴ همه از روح القدس پر گشتند وبطوریکه روح به ایشان قدرت تکلم بخشید به زبانهای دیگر شروع به صحبت کردند.  اینجا می‌‌بینیم که چطور روح پاک خداوند، روح القدوس نازل شد و شاگردان قدرت یافتند که کلام خداوند را بگویند و حال ببینیم که علت آمدن روح القدس چیست؟ اگر اعمال رسولان فصل اول آیۀ هشتم را بخوانیم می‌‌بینیم که نوشته شده : ولی آنچه لازم است بدانید این است که وقتی روح القدس بر شما نازل شود، قدرت خواهید یافت تا در “اورشلیم “، در سراسر “یهودیه “، “سامره “، و حتی دورترین نقطه دنیا دربارۀ مرگ و زنده شدن من شهادت دهید.” پس علت آمدن روح القدس اینست که شاگردان را و کسانی را که به عیسی مسیح ایمان دارند، قدرت بدهد تا کلام او را به دیگران برسانند و بطور واضح می‌‌توانیم علت آمدن روح القدس را درک کنیم طوریکه در فصل 16 آیۀ سیزدهم گفته شده : در هر حال، وقتی او که روح راستی است بیاید شما را به تمام حقیقت رهبری خواهد کرد زیرا از خود سخن نخواهد گفت بلکه فقط در بارۀ آنچه بشنود سخن می‌‌گوید و شما را از امور آینده باخبر می‌‌سازد. اینجا عیسی مسیح نمیگوید که کسی بنام احمد، محمود، کلبیر و یا مقصود می‌‌آید بلکه از روح صحبت می‌‌کند و علت آمدنش این است تا گناه را به انسان نشان بدهد و اینکه راۀ نجات فقط عیسی مسیح است و کلام خود عیسی مسیح را به یاد ما می‌‌اورد. حقیقت عیسی مسیح را که می‌‌گوید من راه، راستی و حیات هستم. هیچ کس به پدر نمیرسد جزء به وسیلۀ من. عیسی مسیح نگفت که کسی که بعد از من می‌آید بر عکس آنچه من به شما تعلیم داده ام می‌گوید بلکه گفت که روح قدوس خداوند است که می‌آید و آنچه را که من گفته ام، همانرا می‌گوید. پس هر کسی که برعکس ادعای عیسی مسیح چیزی می‌گوید، شخصی است که فکر انسانی خود را بکار می‌برد و به ضد مسیح سخن می‌زند در حالیکه روح القدس خداوند، ما را به راستی هدایت می‌کند و عیسی مسیح می‌گوید که من راه، راستی یعنی حقیقت و حیات هستم. تا جائیکه کلام خدا و زندگی مسیحی نشان داده است و ما نیز این را تجربه کرده ایم، از زمان صعود عیسی مسیح به آسمان تا کنون، معلمین دروغین زیادی به ضد عیسی مسیح ظاهر شده اند که کتاب نوشته اند و مشهور نیز شده اند. کسانی هستند که نمیخواهند حقیقت خداوند به مردم برسد، آنها می‌خواهند این حقیقت را ماستمالی کرده بپوشانند و اهداف شیطانی خود را به پیش ببرند و کوشش دارند مردم را از حقیقت دور نگاه دارند. البته باید گفت که بعضی از مردم انجیل را دارند ولی آن انجیلی را که کلام واقعی خداوند است ندارند بلکه انجیلی را که بنام انجیل برنابا مشهور است دارند، زیرا زمانی که در افغانستان در این مورد صحبت می‌کردیم می‌کفتند که ما انجیل را داریم و آن همان انجیل برنابا بود و دوستان ما کوشش کنند که انجیل واقعی را که کلام خداوند است داشته باشند و مطالعه نمایند. ممکن است که انسان کتابی را بنام خود بنویسد ولی بسیار مهم است که ببینیم که تمام مسیحیان جهان به انجیل حقیقی که کلام خداوند است ایمان دارند نه اینکه کسی بیاید و از خود چیزی بگوید و بگویند این انجیل است. ولی کلام خداوند کلامیست که تمام مسیحیان دنیا به آن ایمان دارند که شامل عهد عتیق است که تورات شریف و زبور شریف در آن است که خود یهودی‌ها به آن کلام ایمان دارند و امروز هم آنرا می‌خوانند یعنی چیزی از آن تغییر نکرده و زبور و انجیل شریف است که سابقۀ تاریخی و قدامت دارد و از نگاه باستان شناسی هم ثابت شده است که همین کلامی که امروز موجود هست، همان کلام ایست که در اول موجود بود و کم و زیاد نشده است. چون کلام خدا، کلام حقیقی است، حقیقت هیچ وقت خود را گم نمیکند با وجود اینکه مردم در موردش حرف‌های نادرست می‌زنند ولی حقیقت خداوند تا به امروز حفظ شده است و همیشه حفظ خواهد شد. کلام خداوند می‌فرماید که زمین و آسمان از بین خواهد رفت مگر حتی یک نقطه از کلام من بیجا نخواهد شد. پس کلام خداوند هرگز از بین نخواهد رفت. مردم بر ضد مسیح بسیار چیز‌های را فکر می‌کنند و می‌گویند ولی اینرا باید بدانیم که زنده بودن عیسی مسیح را که تمام ادیان به آن ایمان دارند که عیسی مسیح زنده و ابدی هست، خود نشان دهندۀ قدرت و عظمت اوست. آفتاب به دو انگشت پنهان نمیشود. بناً آنچه را که انجیل مقدس در مورد زنده بودن عیسی مسیح ادعا می‌کند حقیقت است و ما شما را تشویق می‌کنیم که کلام خدا را بگیرید و بخوانید . ما یقین داریم که خود کلام خدا سوالات شما را پاسخ خواهد داد و اگر احیاناً سوالی برایتان ایجاد شد می‌توانید سوالات خود را با ما در میان بگذارید.

بعد از آنکه عیسی مسیح به حضور پدرش در آسمان صعود نمود، شاگردان او همیشه دورهم جمع می‌شدند ونزد خداوند برای روح القدس دعا می‌کردند. وقتی که خداوند روح القدس اش را برای آنها فرستاد، آنها در بدن‌های شان احساس یک قدرت کردند. آنها حتی خداوند را به زبان‌های مختلف دنیا سپاسگزاری کردند. مرگ عیسی مسیح پلان مردم نبود، بلکه پلان خداوند بود! خداوند می‌خواست که عیسی مسیح تمام این درد‌ها را بچشد و بالای صلیب کشته شود. او سزاوار مرگ نبود، او برای گناهان ما مرد!

عيسی مسيح خداوند، پس از زنده شدن از مردگان در طول چهل روز، بارها خود را بر شاگردان و پيروانش ظاهر کرد و درباره پادشاهی خدا با آنها سخن گفت. اما در روز چهلم، او از کوه زيتون، در برابر چشمان شاگردان، با همان بدنی که پس از قيام از مردگان داشت، به آسمان صعود نمود. وقت عیسی مسیح به آسمان صعود می‌نمود به شاگردان خود وعده داد که پدر آسمانی شما را پس از چند روز با آتش تعمید خواهد داد (عید پنطیکاست یا پنجاهه) و وعده آمدن روح القدس داد و گفت یک روز به این جهان باز خواهد گشت.

زمانیکه ما پیروان مسیح روح القدس را در صحبت‌های خود یاد آوری می‌نماییم. دوستان غیر مسیحی ما سوال می‌نمایند که این روح القدس کی است؟ در حقیقت روح القدس حضور خدا در ما و در میان ما است. شاگردان عیسی مسیح با بودن مسیح در بین شان احساس قوت می‌کردن، با رفتن او به آسمان این قوت خود را از دست داده بودند. آنها به نیروی ضرورت داشتند که جای عیسی مسیح را پر می‌کرد، و شب و روز در همه جا و در هر زمان مثل عیسی مسیح همرای شان می‌بود و تقویت شان می‌نمود. آن نیرو، تنها می‌توانست که نیروی خود خدا باشد. نیرو صادق. نیرو که بتواند کار خدا را بر روی زمین ادامه داده و عیسی مسیح و صلیب او را و فیض خدا را به دنیا اعلام نماید.