۰:۰۰ / ۰:۰۰

کتاب خروج

فصل سیزدهم

وقف اولباری ها

۱خداوند به موسی فرمود: ۲«تمام پسران اولباری قوم اسرائیل و هر اولباری نر حیوانات را وقف من کنید. زیرا آن ها به من تعلق دارند.»

عید فطیر

۳موسی به مردم گفت: «این روز را که روز رهائی شما از سرزمین مصر، جائی که در آن در غلامی بسر می بردید، بیاد داشته باشید، زیرا خداوند شما را با قدرت عظیم خود از مصر بیرون آورد. شما نباید نان خمیرمایه دار بخورید. ۴امروز که روز اول ماه ابیب است شما از سرزمین مصر خارج می شوید. ۵خداوند به اجداد شما وعده داده است که سرزمین کنعانیان، حِتیان، اموریان، حویان و یبوسیان را به شما بدهد. وقتی که او شما را به آن سرزمین حاصلخیز که در آن شیر و عسل جاری است بیاورد، شما باید هر سال، اولین روزِ ماه اول سال را جشن بگیرید. ۶هفت روز نان فطیر بخورید و در روز هفتم به احترام خداوند جشن بزرگی برپا کنید. ۷هفت روز نان فطیر بخورید و هیچ خمیرمایه یا نان خمیرمایه دار در خانه های شما و حتی در سراسر سرزمین شما نباشد. ۸هنگام برگزاری این مراسم به فرزندان تان تعریف کنید که این جشن بخاطر کاری است که خداوند در موقع خروج شما از مصر انجام داد. ۹این مراسم مانند علامه ای بر دست تان و نشانه ای بر پیشانی تان خواهد بود تا به شما یادآور شود که همیشه احکام شریعت خداوند را در نظر داشته  باشید. زیرا خداوند شما را با قدرت عظیم خود از مصر بیرون آورد. ۱۰این عید را هر سال در موقع معین جشن بگیرید.

اولباری

۱۱خداوند قرار وعده ای که به اجداد شما داده بود، شما را به سرزمین کنعان می آورد. وقتی در آنجا برسید ۱۲باید اولباری های ذکور را وقف خداوند کنید. همه اولباری های نر حیوانات شما به خداوند تعلق دارند ۱۳بعوض اولباری الاغ، یک بره وقف کنید. اما اگر نخواستید آن را با بره عوض کنید، باید گردن الاغ را بشکنید. ولی بجای پسر اولباری خود فدیه ای بدهید. ۱۴در آینده وقتی پسران تو بپرسند که معنی این کار چیست؟ بگو: خداوند ما را با قدرت عظیم خود از مصر، جائی که در آن در غلامی بسر می بردیم، بیرون آورد. ۱۵چون فرعون سرسختی کرد و نخواست ما را آزاد کند، خداوند تمام پسران اولباری مصریان را، چه انسان و چه حیوان هلاک ساخت. به همین دلیل است که اولباری های نر حیوانات را برای خداوند قربانی می کنیم. ولی بجای اولباری های خود فدیه می دهیم. ۱۶این مراسم مانند نشانه ای بر دست تان و علامتی در پیشانی شما خواهد بود تا به شما یادآوری کند که خداوند با قدرت عظیم خود ما را از سرزمین مصر بیرون آورد.»

ستون ابر و ستون آتش

۱۷وقتی فرعون بنی اسرائیل را آزاد کرد، خدا آن ها را از راه سرزمین فلسطین، باوجودیکه نزدیکترین راه رسیدن به کنعان بود، نبُرد، زیرا خدا می دانست که قوم اسرائیل، هرچند مسلح از مصر خارج شدند، وقتی بدانند که مجبور هستند جنگ کنند، ممکن است از رفتن به کنعان پشیمان شوند و به مصر برگردند. ۱۸پس آن ها را از راه بیابان بسوی بحیرۀ احمر هدایت کرد.

۱۹در این سفر، موسی استخوان های یوسف را نیز با خود بُرد، زیرا یوسف در زمان حیات خود بنی اسرائیل را قسم داده گفته بود: «وقتی خدا شما را آزاد کند، استخوان های مرا هم با خود از اینجا ببرید.»

۲۰بنی اسرائیل از سُکُوت کوچ کردند و در ایتام در کنار صحرا اردو زدند. ۲۱خداوند روزها در ستونی از ابر و هنگام شب در ستونی از آتش پیشاپیش آن ها می رفت و راه را برای آن ها روشن می کرد. به این ترتیب، آن ها می توانستند هم در روز و هم در شب سفر کنند. ۲۲ستون ابر در روز و ستون آتش در شب همیشه پیشاپیش آن ها در حرکت بود.

مطالب مرتبط

بخش اول- حضور خدا در خیمه

بخش اول- حضور خدا در خیمه (آرامش و شادی در مسیح)
خداوند آنچنان که به ابراهیم و نسل او عهد بست طبق آن عهد عمل نمود و فرزندان اسرائیل را از مصر با گذشت ۴۳۰ سال رهایی بخشید. خداوند با ستون ابر و آتش آنها را به سمت سرزمین وعده شده در بیابان سینا رهنمایی کرد. طبق هدایت خداوند خیمه اجتماع در میان شان ساخته می‌شود و حضور پرجلال خداوند در آن مسکن گزین می‌شود. حضور خداوند آنقدر پر جلال بود که موسی نتواست داخل خیمه شود. بعد ازسالهای زیاد آن خیمه موقت؛ به هیکل خانه خدا بنا شد.

برنامه رادیویی درباره آیه ۲۲ (۳۰ دقیقه)

خداوند راه نجات را از طریق داوری آماده می‌‌کند

خداوند راه نجات را از طریق داوری آماده می‌‌کند (فریاد زن)
وقتی ما به مشکلات و سختی‌ها دچار می‌شویم و می‌بینیم که هیچ راه حلی به نظر نمی آید، ما نباید امید خود را از دست بدهیم و یا بترسیم. چون خداوند یک راه بیرون رفت را فراهم خواهد کرد. ما نباید از شریک ساختن کلام او بترسیم. ما به سادگی نیاز داریم که به خدا اعتماد کنیم و او ما را محافظت خواهد کرد. خداوند یگانه پسرش را برای نجات ما فرستاد، او هم اکنون یک راه نجات را برای ما آماده ساخته است چون او ما را دوست دارد.

برنامه رادیویی شامل آیه ۱-۲۲ (۳۰ دقیقه)