نامۀ یعقوب رسول

فصل اول

۱ از طرف یعقوب خدمتگار خدا و سَروَر ما عیسای مسیح به ایمانداران هر دوازده قوم خدا که در سراسر دنیا پراگنده اند، سلام باد.

ایمان و حکمت را از خدا طلب نمایید

۲ برادران و خواهران عزیز، وقتی که دچار آزمایشهای مختلف می شوید، آن را مایه خوشی بزرگ تان بدانید ۳ زیرا می دانید که وقتی خلوص ایمان شما در آزمایش ثابت شود، باعث بردباری بیشتر شما می گردد ۴ پس بگذارید که بردباری شما کامل شود، تا شما به یک انسان کامل تبدیل گردید، آنگاه به چیز دیگری ضرورت نخواهید داشت. ۵ اگر در بین شما کسی بدون حکمت باشد، آن را از خدا طلب نماید و خدایی که هر چیز را با سخاوتمندی به همه انسانها می بخشد و ملامت هم نمی کند، آن را به او خواهد داد. ۶ اما او باید با ایمان بخواهد و در فکر خود شک نداشته باشد، چون کسی که شک کند مانند موج بحر است که در برابر باد به این طرف و آن طرف رانده می شود. ۷ پس چنین شخص نباید فکر کند که از خداوند چیزی به دست خواهد آورد، ۸ زیرا کسی که در تصمیم های خود شک دارد، در تمام کارهایش ناپایدار است.

در فقر و ثروتمندی باید خوشی کرد

۹ ایماندار مسکین به سربلندی که خدا برایش می دهد، خوشی کند ۱۰ و ایماندار ثروتمند در عاجزی خود، زیرا او مانند گُلِ علف زودگذر است. ۱۱ وقتی که آفتاب سوزان می تابد، آن گیاه خشک می شود، گُلِ آن می ریزد و زیبایی آن از بین می رود، شخص ثروتمند نیز همین طور در میان فعالیتهای خود از بین می رود.

خدا ما را آزمایش و وسوسه نمی کند

۱۲ خوشا به حال کسی که در برابر آزمایش مقاومت می کند، زیرا وقتی که از آزمایش بیرون آید تاج زندگی را دریافت خواهد کرد، تاجی را که خداوند به دوستداران خود وعده داده است. ۱۳ کسی که با وسوسه مواجه می گردد نباید بگوید: «خداوند مرا به وسوسه انداخته است»، زیرا خدا با هیچ بدی وسوسه نمی شود و کسی را نیز وسوسه نمی کند. ۱۴ اما سرچشمۀ وسوسۀ هر شخص، خواهشهای نفسانی خودش است. ۱۵ در نتیجه، خواهشهای نفسانی حامله می شود و گناه را به وجود می آورد و وقتی گناه کاملاً رشد کرد، باعث مرگ می شود.

۱۶ پس ای عزیزانم، فریب نخورید! ۱۷ تمام نعمتهای خوب و کامل از بالا می آیند، آنها از جانب خدا که آفرینندۀ نور است به پایین فرستاده می شوند، خدایی که تغییر نمی کند و در او تاریکی نیست. ۱۸ او طبق ارادۀ خود به وسیلۀ کلام راستی، ما را خلق نمود تا ما اولین میوۀ خلقت تازۀ او باشیم.

در شنیدن و انجام دادن کلام خدا برکت است

۱۹ ای برادران عزیز! پس باید هر کدام شما با دقت بشنود و مطابق آن جواب دهد و زود عصبانی نشود. ۲۰ زیرا عصبانیت انسان، هدفهای عادلانۀ خدا را برآورده نمی سازد. ۲۱ پس هر نوع رفتار پلید و شرارت آمیز را از خود دور کنید. به ارادۀ خدا تسلیم شوید و کلامی را که او در دلهای شما نهاده است با فروتنی بپذیرید، زیرا این کلام جانهای شما را نجات می دهد.

۲۲ کلام خدا را عملی نمایید. صرف شنوندۀ کلام نباشید زیرا در آن صورت خود را فریب می دهید. ۲۳ زیرا کسی که به کلام خدا گوش می دهد، ولی آن را عملی نمی کند، مانند کسی است که فقط چهرۀ خود را در آیینه می بیند. ۲۴ او خود را می بیند، ولی همین که از پیش آیینه دور می شود، دفعتاً فراموش می کند که چهره اش چگونه بود. ۲۵ اما کسی که با دقت به شریعت کامل و آزادی بخش موسی نگاه کرده و از آن پیروی کند و شنوندۀ فراموشکار نباشد بلکه مطابق آن رفتار کند، در تمام کارهای خود کامیاب خواهد بود. ۲۶ اگر کسی در میان شما خود را آدم با دیانت می شمارد ولی زبان خود را نگه نمی دارد، قلب خود را فریب می دهد و ایمان او بیهوده است. ۲۷ دیانت پاک و بی عیب در برابر خدای پدر این است که از یتیمان و بیوه زنان که دچار مصیبت می شوند، حمایت کنیم و خود را از فساد این دنیا پاک نگهداریم.