انجیل لوقا

عیسی مسیح ماجرای دو مرد را برای ما بیان می‌دارد که یکی آن ثروتمند و دیگری فقیر بود. یکی در نظر مردم دنیا مرد خوبی که مورد تمجید انسانها بود و دیگری مورد تحقیر. اما رسیدن به نجات تنها یک راه وجود دارد که آن ایمان داشتن به عیسی مسیح می‌باشد.

عیسای مسیح در لوقا فصل ۱۶ آیه‌های ۱-۱۳ یک درس مهم را به ما می‌دهد. عیسی از ما می‌خواهد که هوشیار و صادق باشیم. اگر ما در کارهای کوچک صادق نباشیم کسی کارهای بزرگ را بر ما اعتماد نمیکند. عیسای مسیح از ما می‌خواهد که مانند مار هوشیار و مانند کبوتر بی آزار باشیم. این به این معناست که ما حکمت خدا را بخواهیم و از کلام خدا و حکمت دیگر ایمانداران هم استفاده کنیم.

عیسای مسیح از طریق مثل و داستان صحبت می‌کند تا ما مقصد او را بدانیم. مرد ثروتمند در این داستان فکر می‌کند برکت یافته و توجه به مرد فقیر نداشت و به او نان نداد. هر دو مردند اما جای شان در آسمان فرق داشت. مرد فقیر در آسمان در پهلوی ابراهیم نشسته بود اما مرد ثروتمند لبش خشک بود و از مرد فقیر خواهش می‌کرد تا به او آب بدهد. درس این مثال اینست که خداوند هر دو ثروتمند و فقیر را دوست دارد و همه ما ضرورت داریم تا از گناههای خود توبه کنیم و به عیسای مسیح ایمان بیاوریم.

دارایی خود را حیف و میل نکنید چون اموالتان به خدا تعلق دارد نه به شما؛ پول را می‌توان هم در راه بد و هم در راه خوب خرچ کرد. پول قدرت زیاد دارد؛ بنابراین با دقت و تآمل از آن استفاده کنید. ما باید از اموال مادی خود طوری استفاده کنیم که فایده ای برای آخرت ما داشته باشد

یک بار عیسی مسیح در میان رهبران یهودی بود، او آنها را نصیحت کرد که همیشه مهمانان را پذیرایی و خدمت کنند. و سپس به صاحب خانه اشاره کرد و گفت، هر وقتی که می‌‌خواهی یک مهمانی بزرگ برگزار کنی فقرا را نیز در مهمانی ات دعوت کن. بعداً عیسی مسیح مردم را به پادشاهی خداوند دعوت کرد، او خودش را نان حیات خطاب کرد. عیسی مسیح قدرت خدا است، او قدرت خدا را دارد، و می‌‌توانست طوفان را فقد با گفتن "آرام شو" متوقف سازد و با گفتن " بلند شو" مرده را زنده گرداند. او بیشترین قدرت را در این جهان داشته است.

قبل از پرداختن به اصل موضوع باید یادآور شویم که در پهلوی دوستانی که ما را تشویق می‌‌‌‌کنند و یا از ما بخاطر برنامه‌ها تشکری می‌‌‌‌کنند دوستانی هم هستند که نظریات شان برخلاف کتاب مقدس است البته ما نمیخواهیم که بگویم این کار شان اشتباه است بلکه خدا را شکر که دوستان می‌‌‌‌توانند با آزادی کامل از ما سوال کنند زیرا کلام خداوند می‌‌‌‌گوید؛ حقیقت را بطلبید و حقیقت شما را آزاد خواهد کرد. یعنی تا سوال نکنیم چطور می‌‌‌‌توانیم حقیقت را پیدا کنیم؟ یکی از دوستان، ضمن مکالمۀ تلفونی موضوعی را مطرح نمودند و نظر شان اینست که تورات، زبور و انجیل شریف کتابهای منسوخ شده استند و خواستند بدانند که ما چه نظری در این باره داریم. منسوخ شدن این کتابها نظر ایشان است ولی ما ایمان داریم که خداوند قادر مطلق هست و هیچ وقت کلام خداوند از بین نمیرود و خداوند خودش از کلام خود نگهداری می‌‌‌‌کند و ما انسان‌ها نمیتوانیم که کلام خداوند را تغییر بدهیم و خداوند مثل ما انسان‌ها نیست که امروز یک چیزی بگوید و فردا زمانی که فکرش تغییر خورد، بگوید که حرفی که دیروز گفتم منسوخ است و من می‌‌‌‌خواهم یک چیزی نو بگویم. دوستان ما باید متوجه باشند؛ زمانیکه ما کلام خدا را زیر سوال می‌‌‌‌بریم، در اصل ما خود خداوند را زیر سوال می‌‌‌‌بریم. همۀ ما باید به این مطلب پی ببریم که خداوند کیست؟ خداوند یعنی خدای قادر متعال، دانای کامل که بلند تر و والاتر از ذهن و تفکر ما انسانهاست و زمانیکه ما می‌‌‌‌گوئیم که چیزی را که دیروز گفت امروز درست نیست، به این مفهوم است که ما از دیدگاۀ خود خداوند را ارزیابی و قضاوت می‌‌‌‌کنیم. در حالیکه خداوند دانای کامل است. او گذشته، حال و آینده را می‌‌‌‌داند، در حالیکه ما انسانها این توان و قدرت را نداریم. شاید ما انسانها حرفی بزنیم و بعد از چند لحظۀ که در مورد آن فکر کردیم، بگوئیم که آن حرفی را که پیشتر زدم درست نبود و این حرفی را که حالا می‌‌‌‌گویم درست است. ما انسانها می‌‌‌‌توانیم این کار را انجام بدهیم ولی خداوند حرفی را که می‌‌‌‌گوید، بنابراینکه او دانای کُل و قادر مطلق است، کلام اش هیچ گاهی تغییر نمیکند و هیچ کس حق و صلاحیت اینرا ندارد که کلام خدا را تبدیل کند و یا منسوخ کند و خودش هم آنرا منسوخ نمیکند زیرا او خداوند است. در انجیل متی فصل 5 آیات 17 و 18 چنین می‌‌‌‌خوانیم : فکر نکنید که من آمده ام تا تورات و نوشته‌های انبیأ را منسوخ و باطل نمایم. نیامده ام تا منسوخ کنم بلکه تا آنها را تمام کنم. به یقین بدانید که تا آسمان و زمین بر جای هستند هیچ حرف و نقطه ای از تورات از بین نخواهد رفت تا همه آن تمام شود. بناً نه عیسی مسیح چیزی را منسوخ کرده است و نه خداوند کلام خود را تغییر می‌‌‌‌دهد و یا آنرا منسوخ می‌‌‌‌نماید. دوستانی که این موضوع را مطرح می‌‌‌‌کنند باید کاملاً این موضوع را درک کنند که فکر خداوند تغییر نمیکند و چیزی را که می‌‌‌‌گوید کلام ابدی است زیرا خودش قادر مطلق هست و کلام اش نیز ازلی و ابدی است. به همین ترتیب اگر به انجیل لوقا فصل 16 آیۀ هفدهم مراجعه نمائیم، می‌‌‌‌بینیم که کلام خدا به صراحت می‌‌‌‌گوید: اما این بدان معنی نیست که تورات ، حتی در یک جزء ، اعتبار خود را از دست داده باشد، بلکه همچون زمین و آسمان ، ثابت و پایدار است . در اینجا باز هم تأکید شده که ممکن است این دنیا از میان برود و ما نیز از بین می‌‌‌‌رویم ولی کلام خداوند، همان قسمی که خداوند فرموده است ثابت و پایدار خواهد ماند. یعنی تمام چیز‌های دنیا از بین خواهد رفت اما کلام خداوند ابدی، پایدار و جاوید است. همچنان در کتاب مکاشفه در فصل 22 آیات 18 و 19 می‌‌‌‌بینیم که گفته شده: من به تمام کسانی که پیشگوئیهای این کتاب را می‌‌‌‌شنوند اعلام می‌‌‌‌کنم که :» اگر کسی چیزی بر آنها بیافزاید خدا بلایائی را که در این کتاب آمده است نصیب او خواهد کرد و اگر کسی از این پیشگوئی‌ها چیزی کم کند، خدا او را از درخت زندگی و شهر مقدس که در این کتاب آمده است بی بهره خواهد ساخت.« آن عده از دوستانی که فکر می‌‌‌‌کنند انسانها می‌‌‌‌توانند کلام خدا را دست بزنند، اولین سوالی را که باید از خود بپرسند این است که آیا خودشان به خود اجازه می‌‌‌‌دهندکه کلام خدا را دست بزنند؟ جواب واضح است که : نه ! کسانی که به خداوند ایمان داشته باشند هیچ وقتی نمیتواند این حق و صلاحیت را به خود بدهد که در کلام خداوند چیزی را زیاد و کم بنماید. زیرا کسی که به خداوند معتقد است به کلام او اعتماد و اعتبار دارد و آنرا احترام می‌‌‌‌کند و حتی کسانی که معتقد نیستند نیز این جرأت را بخود داده نمیتوانند. همانطور که پیشتر گفتیم خداوند قادر مطلق است و او خودش کلام خود را حفاظت و نگهداری می‌‌‌‌کند و هیچ انسانی قادر به این نیست که کلام خدا را تغییر بدهد. پس آن عده از دوستانی که این سوال برایشان پیدا شده بود، امیدوار هستیم که جواب خود را گرفته باشند و اگر هنوز هم سوالی دارند لطفاً باز هم با ما در میان بگذارند تا بتوانیم بیشتر در این باره صحبت کنیم و اگر ببینیم بیش از چندین هزار سال است که ما کلام خدا را با خود داریم و این تنها قدرت خداوند است که آنرا حفظ و نگهداری کرده است و در آینده نیز به همین شکل ادامه خواهد یافت و امیدوار هستیم، کسانیکه این سوال را می‌‌‌‌پرسند، خود شان فکر کنند و دربارۀ کلام خدا و خداوند نباید قضاوت کنند. ما نباید کتاب مقدس را کتابی عادی و سبک به حساب بیاوریم؛ این کتاب کدام رومان یا کتاب تحقیقاتی نیست که امروز در اثر تحقیقات، یک چیزی را یافتیم و یکسال بعد و یا ده سال بعد تحقیق می‌‌‌کنیم و چیزی دیگری را می‌‌‌ابیم بلکه این کتاب، کلام کامل خداوند است، چیزی که در گذشته بود حالا هم همانطور است و در آینده هم همینطور خواهد بود. ولی چیزی جالبی که آن دوست ما گفتند اینست که : خداوند ذمه دار کتابهای تورات، زبور و انجیل نیست. ” برای ما جالب است که خداوند چطور ضامن کتابهای خود نیست؟ چیزی که من برای آن دوست عزیز ما گفتم اینست که مثلاً اگر خودت برای من یک نامه می‌‌‌نویسی و در آخر آن شست خود را مانده و یا امضأ کرده برای من روان می‌‌‌کنی و من آنرا دریافت می‌‌‌کنم و بعد از دو هفته خطی دیگری از شما دریافت می‌‌‌کنم و به همین ترتیب بار‌ها این کار را تکرار می‌‌‌نماید و فرضاً یک مشکلی میان ما ایجاد می‌‌‌گردد و ما نزد قاضی می‌‌‌رویم و من همان خط‌ها را منحیث سند به قاضی داده و می‌‌‌گویم که این برادر ما در مورد این موضوعی که مشکل داریم این نامه‌ها را نوشته کرده و شست و امضأی خود را نیز در آخر آنها گذاشته است آیا شما گفته می‌‌‌توانید که نه من ذمه دار این نامه‌ها یا خطم نیستم؟ دوست ما گفتند که بلی من می‌‌‌توانم بگویم که من ضامن این خط‌ها نیستم؛ ولی من برایش گفتم که اولاً اینکه خودت گفته نمیتوانی ولی شاید اگر بگویی، قاضی از گریبانت می‌‌‌گیرد و برایت می‌‌‌گوید که شما اینجا شست و امضأی خود را مانده اید، و حال چطور گفته می‌‌‌توانید که ذمه دار نیستید؟ پس اگر ما انسان‌ها در برابر یک خط خود اینقدر مسئولیت داریم، بناً خداوند باید چقدر در برابر کلام خود مسئولیت داشته باشد. او بمراتب و زیادتر ذمه داری کلام خود را دارد و کلامی را که می‌‌‌گوید کلامی نیست که از آن انکار کند. چیزی دیگری را که باید اضافه کنیم اینست که ما نباید سلیقه‌های شخصی خود را در قبال کلام خداوند به کار ببریم، چیزی را که مورد قبول و اعتماد ما است بگوئیم درست است و چیزی دیگری را که خوش نداریم بگوئیم که این از خدا نیست. در حالیکه تورات، زبور و انجیل کلام خداوند است توسط این کلام قدرتمند مردم شفا یافته اند و زندگی مردم تغییر کرده است و بوسیلۀ همین کلام مردم در خداوند رشد کرده اند و اگر این کتابها از طرف خداوند نمیبود و خداوند مسئولیت آنها را نمیداشت اصلاً مانند کتاب‌های عادی دیگر یا کتاب رومان و یا تحقیقی می‌‌‌بود. موضوع دیگر اینست که باید هدف اینرا که چرا خداوند کلام خود را به ما داده است بفهمیم. خداوند کلام خود را برای این به ما داده است تا ما را به راۀ نجاتی که در عیسی مسیح است رهنمایی نماید. خداوند می‌‌‌خواهد توسط کلامش، او را، نجات او را، محبت بیکران و شخصیت او را بهتر بشناسیم. دوستانِ خویش را تشویق می‌‌‌نمائیم تا قبل از قضاوت در مورد خدا و کلام خدا، اول کلام خدا را بخوانند و بعد از آن اگر سوالی داشتند می‌‌‌توانند آنرا مطرح کنند. زمانی را که من هم به خداوند عیسی مسیح ایمان نداشتم، هر چه را که از مردم می‌‌‌شنیدم می‌‌‌گفتم راست است و همین کلام خداوند است ولی زمانیکه خودم کلام خداوند را خواندم، دانستم که کلام خداوند با آن چیزی که مردم درباره اش می‌‌‌گویند کاملاً متفاوت است و آن چیزی که در کلام خداوند است اصلاً به مردم رسانده نشده است. پس ما دوستان عزیز خود را تشویق می‌‌‌نماییم تا کلام خدا را بخوانند تا کلام حقیقی را بفهمند و در روشنی قرار بگیرند و ما صد در صد متیقن هستیم که هرگاه کسی کلام خداوند را می‌‌‌خواند بسیاری از سوالات شان درحین خواندن کلام خدا حل می‌‌‌شود، زیرا ما نیز همین تجربه را داریم که بعد از خواندن کلام خدا همه سوالات ما حل گردید، چرا که ما به گپ‌های مردم گوش ندادیم بلکه خود ما کلام خداوند را خواندیم و پاسخ سوالات خویش را در آن یافتیم و به شما نیز توصیه می‌‌‌کنیم تا کلام خدا را بخوانید و در مورد آن تحقیق کنید.

آیا ارزشی پول و دارایی بیشتر از انسان و انسانیت است؟ چرا انسان‌ها زمانی به پول و دارایی دست می‌یابند، افراد نادار و غریب را، حتا که خواهر و برادر و یا اقارب شان هم باشد، بباد فراموشی می‌سپارند؟ و آرزو ندارند، در زندگی با آنها روبرو شوند و دست سخاوت را بسوی شان دراز نمایند. از شما دعوت می‌کنیم که به این برنامه گوش دهید تا به اصل مطلب پی ببرید. تشکر!