۱اُو کسای که دَ تَی یُوغِ غُلامی اَسته، بیلِید که اَربابای خُو ره لایقِ اِحتِرامِ کامِل بِدَنه تا هیچ کس دَ بارِه نامِ خُدا و تعلِیمِ مسیح بَدگویی نَکُنه. ۲غُلامای که اَربابای ایماندار دَره نَباید دَ دلِیلِ ازی که بِرارِ دِینی شی اَسته، دَزوا بےاِحتِرامی کُنه، بَلکِه اُونا باید خُوبتَر خِدمت کُنه، چُون اُو کسای که از خِدمتِ ازوا فایده مِیگِیره، مومِن و عزِیزِ ازوا اَسته.
اِی چِیزا ره تعلِیم بِدی و دَ بارِه شی تاکِید کُو. ۳اگه کسی یَگو تعلِیمِ دِیگه بِدیه و تعلِیم شی قد تورای صالِحِ مَولای مو عیسیٰ مسیح و قد تعلِیمِ دِینداری سَم نَه یَه، ۴اُو شخص خود پِسَند اَسته و هیچ چِیز ره نَمُوفامه. برعکس، اِی رقم آدم علاقِه ناسالِم دَ جَر-و-بحث کدو و جنجال کدو دَ بارِه کلِمه ها دَره که نتِیجِه شی تنگچِشمی، سیالداری، دَو-و-دَشنام و بَدگُمانی اَسته. ۵اِیطور نفرا دَ بَین خُو همیشه اِختِلافِ نظر دَره و فِکرِ ازوا فاسِد شُده. اُونا از حقِیقت دُور اَسته و گُمان مُونه که دِینداری یگ وسِیله بَلدِه منافعِه پُولی اَسته. ۶دَ حقِیقت، دِینداری که قد قِناعَت قتی بَشه، یگ مَنبِع کٹِه منافع اَسته. ۷ازی که مو هیچ چِیز ره قد خُو دَ اِی دُنیا نَه اَوُردی، اِی ام ثابِت اَسته که مو هیچ چِیز ره ازی دُنیا قد خُو بُرده نَمِیتَنی. ۸پس اگه مو خوراک و پوشاک دَری، دَمزُو باید قِناعَت کنی. ۹مگم اُونای که میخایه پُولدار شُنه، دَ وَسوَسه و دَ دامِ آرزوهای بےفایده و نُقصان‌دِه گِرِفتار مُوشه که آدما ره سُون تباهی و نابُودی مُوبَره. ۱۰پُول دوستی سرچشمِه هر رقم بَدی اَسته و بَعضی کسای که دِل شی پَیسه ره تلوَس کده، اُونا از ایمان دُور شُده و خود ره قد دَرد و رَنج های کَلو گِرِفتار کده. ۱۱لیکِن تُو، اَی تِیموتائوس بندِه خُدا، ازی چِیزا دُوتا کُو. دَ دُمبالِ راستی، خُداپَرستی، ایمان، مُحَبَت، صَبر و نَرمی بِگردُو. ۱۲دَ مُسابِقِه بُزُرگِ ایمان زَحمت بِکَش و زِندگی اَبَدی ره محکم بِگِیر، چُون خُدا تُو ره بَلدِه امزی مقصد کُوی کده و تُو ام دَ پیشِ شاهِدای کَلو دَ ایمان خُو اِقرار کدی.
۱۳دَ حُضُورِ خُدا که پگ ره زِندگی مِیدیه و عیسیٰ مسیح که دَ مُقابِلِ پُنطیوس پیلاتُس شاهِدی نیکو دَد، ما تُو ره وظِیفه مِیدیُم ۱۴که اِی حُکم ره بِدُونِ کَمی-و-کاستی و بِدُونِ ملامَتی تا روزی که مَولای مو عیسیٰ مسیح ظهُور مُونه، نِگاه کُنی.
۱۵ خُدای مُتَبارَک، یکتا و قادِرِ مُطلَق
که شاهِ شاهان و رَب-اُلارباب اَسته،
امُو واقِعه ره دَ زمانِ مُعیَن شی پُوره مُونه.
۱۶تنها اُو اَسته که هرگِز از بَین نَموره
و دَ اِی رقم نُور وجُود دَره
که هیچ کس نَمِیتنه دَز شی نزدِیک شُنه.
هیچ اِنسان اُو ره نَدِیده و ام نَمِیتنه اُو ره بِنگره.
عِزَت و قُدرت تا اَبَداُلاباد ازُو باد. آمین.
۱۷دَ سرمایه‌دارای ازی دُنیا حُکم کُو که مغرُور نَبَشه و دَ مال-و-دَولَتِ که دایمی نِییه، تَوَکُل نَکُنه، بَلکِه دَ خُدای اُمِید دَشته بَشه که هر چِیز ره دَ سَخاوَتمَندی دَز مو مُوبَخشه تاکه مو ازوا لِذَت بُبَری. ۱۸دَزوا اَمر کُو که خُوبی کُنه و دَ کارای نیک غَنی بَشه، دِستِ واز دَشته بَشه و از سرمایِه خُو دَ دِیگرو بَخشِش کنه. ۱۹دَزی طرِیقه اُونا بَلدِه خُو یگ گنج ذَخِیره مُونه که یگ بُنیادِ محکم بَلدِه آیندِه ازوا اَسته و اُونا صاحِبِ ازُو زِندگی مُوشه که زِندگی واقعی اَسته.
۲۰اَی تِیموتائوس، امی احکام ره رقمِ یگ اَمانَت محفُوظ نِگاه کُو. از ایله‌گویی و مُباحِثاتی که بطَورِ غَلَط دَ نامِ «دانِش» یاد مُوشه، دُوری کُو، ۲۱چُون بعضی کسای که خود ره دَ اِی چِیزا مُتَخَصِص مِیدَنِست از ایمان دُور شُد. فَیض و سلامَتی نصِیبِ پگ شُمو شُنه. آمین.