۱پس بخاطرِ که مو دَ امزی خِدمت دَ وسِیلِه رَحمتِ خُدا شامِل اَستی، مو دِلسرد نَمُوشی. ۲مو کارای تاشَکی شرم‌آوَر ره رَد مُوکُنی، دَ حِیله-و-مَکر رفتار نَمُونی و کلامِ خُدا ره دِستکاری نَمُوکُنی، بَلکِه قد بَرمَلا کدونِ حقِیقت مو خودون خُو ره دَ وِجدان هر کس دَ حُضُورِ خُدا تعرِیف-و-تَوصِیف مُونی. ۳لیکِن حتیٰ اگه خوشخبری مو پوشِیده یَه، اُو بَلدِه کسای پوشِیده اَسته که نابُود مُوشه. ۴دَ بارِه ازوا گُفته مِیتنی که شَیطو حُکمرانِ امزی دُنیا ذِهن های امزُو بےایمانا ره کور کده تا اُونا نُورِ خوشخبری ره نَنگره، نُورِ خوشخبری ره که جلالِ مسیح اَسته و مسیح چِهرِه خُدا. ۵چُون مو دَ بارِه خودون خو موعِظه نَمُونی، بَلکِه عیسیٰ مسیح ره دَ عِنوانِ مَولا اِعلان مُونی و خودون ره بخاطرِ عیسیٰ، غُلامِ ازشُمو مُوگی. ۶چُون خُدای که گُفت: ”نُور از مینکلِ ترِیکی روشَنی بِدیه،“ دِل های مو ره روشو کد تا شِناختِ بُزُرگی-و-جلالِ خُدا دَ چِهرِه عیسیٰ مسیح از طرِیقِ ازمو روشوتَر شُنه.
۷لیکِن امی گنج ره مو دَ کُوزه های گِلی دَری تا نِشو بِدی که تمامِ امزی قُدرتِ بُزُرگ از طرفِ خُدا اَسته نَه از مو. ۸مو از هر نِگاه دَ رَنج-و-مُصِیبت اَستی، ولے مَیده نَشُدے؛ سردرگُم اَستی، ولے نَومِید نِیَستی. ۹مو آزار-و-اَذیَت مِینگری، ولے تنها ایله نَشُدے؛ تاه پورته شُدے، ولے نابُود نَشُدے. ۱۰مو همیشه داغِ مرگِ عیسیٰ ره دَ جِسم خُو مُوبری تا زِندگی عیسیٰ ام دَ جِسمِ مو ظاهِر شُنه. ۱۱چُون مو که زِنده اَستی، دایم بخاطرِ عیسیٰ دَ مَرگ تسلِیم مُوشی تا زِندگی عیسیٰ دَ جِسمِ از بَین رفتَنی مو ظاهِر شُنه. ۱۲پس مَرگ دَ وجُودِ ازمو کار کده رَیی یَه، ولے زِندگی دَ وجُودِ ازشُمو. ۱۳نوِشتِه مُقَدَّس مُوگه: ”ما ایمان دَشتُم، امزی خاطر توره گُفتُم.“ ازی که امُو روحِ ایمان نصِیب مو شُده، مو ام ایمان دَری و امزی خاطر توره مُوگی، ۱۴چُون مو مِیدنی، امُو که مَولا عیسیٰ ره از مَرگ دُوباره زِنده کد، مو ره ام قد عیسیٰ دُوباره زِنده مُونه و قد شُمو قتی دَ حُضُور خُو میره. ۱۵تمامِ امزی چِیزا بخاطرِ ازشُمو اَسته تا فَیضی که بَلدِه مردُمای کَلوتَر و کَلوتَر مِیرَسه، باعِثِ زیاد شُدونِ شُکرگُزاری بَلدِه بُزُرگی-و-جلالِ خُدا شُنه.
۱۶امزی خاطر مو دِلزده نَمُوشی. اگرچِه جِسم مو فرسُوده شُده موره، مگم باطِن مو روز دَ روز تازه شُده موره. ۱۷چُون اِی رَنج-و-مُصِیبتِ سُبُک و زُودگُذر بَلدِه ازمو شِکوه-و-جلالِ اَبَدی و گِرَنگ-و-بااَرزِش ره حاصِل مُونه. ۱۸پس نظر مو دَ چِیزای نِیَسته که دِیده مُوشه، بَلکِه دَ چِیزای اَسته که دِیده نَمُوشه، چُون چِیزای که دِیده مُوشه زُودگُذر اَسته، ولے چِیزای که دِیده نَمُوشه اَبَدی اَسته.