خطِ دوّمِ پولُس بَلدِه ایمانداری قُرِنتُس

بَخشِ ۷

۱پس اَی عزِیزا، ازی که امی وعده ها ره دَری، بیِید که خودون ره از هر ناپاکی جِسم و روح پاک کُنی و قُدوسیَت خُو ره قد خُداتَرسی کامِل کُنی.

خوشی پولُس

۲مو ره دَ دِل های خُو جای بِدِید. مو دَ حقِ هیچ کس بَدی نَکدے، هیچ کس ره فاسِد جور نَکدے و هیچ کس ره ڈوپه نَکدے. ۳ما اِی ره نَمُوگُم تا شُمو ره محکُوم کنُم، چُون پیش ازی گُفتُم که شُمو دَ دِل های مو جای دَرِید، دَ اندازِه که مو حاضِر اَستی قد شُمو قتی بُمُری و قتی زِندگی کُنی. ۴ما دَ بَلِه شُمو غَدر اِعتِماد دَرُم و ام دَ بَلِه شُمو کَلو اِفتخار مُونُم. ما تَسَلّی کامِل پَیدا کدیم؛ دَ هر مُصِیبت که دَ بَلِه مو مییه، ما بےاندازه خوشحال اَستُم.

۵چُون وختِیکه مو دَ مَقدونیه رسِیدی، جِسم مو دَمراسی نَتنِست، بَلکِه مو از هر سُو دَ مُصِیبت گِرِفتار شُدی؛ دَ بُرونِ جِسم خُو گِرِفتارِ جنگ-و-جنجال بُودی و دَ درُون خُو ترس دَشتی. ۶مگم خُدای که مردُمای دِل‌مَیده ره تَسَلّی مِیدیه، مو ره دَ وسِیلِه اَمَدونِ تِیتُس تَسَلّی دَد. ۷نَه تنها دَ وسِیلِه اَمَدونِ ازُو، بَلکِه امچُنان دَ وسِیلِه تَسَلّی که اُو از شُمو یافته بُود. چُون اُو مو ره دَ بارِه شَوق شُمو، دَ بارِه غَمگِینی شُمو و دَ بارِه غَیرَت شُمو که دَ بارِه ازمه دَرِید خبر دَد که کَلوتَر خوشحال شُدُم.

۸چُون حتیٰ اگه دَ وسِیلِه خط خُو شُمو ره غَمگی کدُم، از نوِشتِه شی پشَیمو نِیَستُم. اگرچِه تا اندازِه پشَیمو شُدُم، چُون دِیدُم که قد امزُو خط شُمو ره بَلدِه وخت کم غَمگی کدُم. ۹لیکِن آلی خوشحال اَستُم، نَه بخاطرِ که شُمو غَمگی شُدِید، بَلکِه بخاطرِ که غَمگِینی شُمو باعِثِ توبه کدون شُمو شُد. شُمو مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُدا غَمگی شُدِید تا دَ وسِیلِه ازمو از هیچ طرِیق دَز شُمو ضَرَر نَرَسه. ۱۰غَمی که مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُدا یَه، اِنسان ره سُون توبه مُوبره و باعِثِ نِجات شی مُوشه و هیچ پشَیمانی نَدره؛ مگم غَمی که از دُنیا اَسته، باعِثِ مَرگ مُوشه. ۱۱توخ کُنِید، امی غَم که مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُدا بُود، چی کوشِش-و-تلاشی ره دَ زِندگی شُمو دَ وجُود اَوُرده، چی شور-و-شَوقی تا خودون ره بےگُناه ثابِت کُنِید، چی خَشمی، چی احساسِ ترسی، چی دِلتَنگی، چی غَیرَتی و چی مجازاتی بَلدِه امزُو خطاکار! شُمو از هر نِگاه خودون ره دَ اِی قضیه بےگُناه ثابِت کدِید. ۱۲پس اگرچِه امُو خط ره دَز شُمو نوِشته کدُم، اُو بخاطرِ کسی نَبُود که بَدی کد، نَه ام بخاطرِ کسی که دَ حق شی بَدی شُد، بَلکِه بخاطرِ ازی بُود که غَیرَت شُمو دَ بارِه ازمو دَ حُضُورِ خُدا دَ خودون شُمو معلُومدار شُنه. ۱۳دَ وسِیلِه امزی چِیزا مو تَسَلّی پَیدا کدی.

علاوه از تَسَلّی خودون مو، مو از خوشی تِیتُس بےاندازه خوش شُدی، چراکه روح-و-رَوان شی دَ وسِیلِه پگ شُمو آرامی پَیدا کدُد. ۱۴چُون اگه ما دَ پیشِ تِیتُس دَ بَلِه شُمو اِفتخار کدُم، ما شرمِنده نَشُدُم، بَلکِه امُو رقم که مو هر چِیز ره دَز شُمو گُفتی حقِیقت بُود، امُو رقم اِفتخار کدون مو دَ پیشِ تِیتُس ام راست ثابِت شُد. ۱۵آلی دِلِ ازُو دِیگه ام کَلوتَر سُون شُمو نزدِیک شُده، چراکه اُو اِطاعَتِ پگ شُمو ره دَ یاد خُو میره که شُمو چی رقم قد ترس-و-لرز ازُو پذِیرایی کدِید. ۱۶ما خوشحال اَستُم که دَ هر چِیز دَ بَلِه شُمو اِعتمادِ کامِل دَرُم.