۱امُو رقم که پاشه های مُرده مَوادِ عَطرساز ره بَدبُوی مُونه،
امُو رقم یگ لَوڈگی ریزه مِیتَنه حِکمت و عِزَت ره بےاَرزِش کنه.
۲دِلِ آدمِ دانا اُو ره سُون راهِ راست مُوبره،
لیکِن دِلِ آدمِ لَوڈه اُو ره سُون راهِ کَج.
۳آدمِ لَوڈه حتیٰ دَ غَیتِ راه رفتو بےعقلی مُونه
و بَلدِه پگ نِشو مِیدیه که اُو لَوڈه اَسته.
۴اگه حُکمران دَ بَلِه تُو قار شُد،
وظِیفِه خُو ره ایله نَکُو،
چراکه مُلایمت رَنجِش های کٹه ره برطرف مُونه.
۵یگ بَدی ره دَ تَی آفتَو دِیدُم، یگ خطا ره که از حُکمران سر مِیزَنه:
۶آدمای لَوڈه دَ مقام های باله مُقرَر مُوشه و آدمای بااَرزِش دَ جای های تاه.
۷ما غُلاما ره دِیدُم که دَ بَلِه اَسپ سوار اَسته و کٹهکَلونا مِثلِ غُلاما دَ رُوی زمی پیده موره.
۸هر کسی که چاه میکَنه خود شی دَ مَنِه ازُو موفته
و هر کسی که دیوال ره شِکاف مُونه، اُو ره مار مِیگَزه.
۹هر کسی که سنگ میکَنه، اِمکان دَره دَ وسِیلِه سنگ اَوگار شُنه
و هر کسی که چیو مَیده مُونه، جان شی دَ وسِیلِه امزُو کار دَ خطر اَسته.
۱۰اگه تَوَر کُند بَشه
و دَم شی تیز نَشُده بَشه،
زورِ کَلو کار دَره،
لیکِن حِکمت باعِثِ کامیابی مُوشه.
۱۱اگه مار پیش از اُوده شُدو یَگو کس ره بِگزه،
اُودِه مارگِیر چی فایده دَره؟
۱۲توره های دانِ آدمِ دانا اُو ره مُحترم جور مُونه،
مگم لَبای آدمِ لَوڈه که شور مُوخوره، اُو ره تَباه مُونه.
۱۳شُروعِ توره های دان شی لَوڈگی اَسته
و آخِرِ گبای شی دیونَگی خالِص؛
۱۴باز ام آدمِ لَوڈه توره های خُو ره کَلو مُونه و دَم نَمِیگِیره.
اِنسان نَمِیدَنه که دَ آینده چی واقِع مُوشه،
و کِی مِیتَنه اُو ره دَ بارِه چِیزی که بعد ازُو رُخ مِیدیه، باخبر کُنه؟
۱۵زَحمتِ آدمای لَوڈه اُونا ره از پای مِیندَزه،
دَ اندازِه که اُونا راهِ شار ره پَیدا نَمِیتنه.
۱۶وای دَ حال تُو اَی سرزمِینی که پادشاهِ تُو مِثلِ بچکِیچه اَسته
و کٹه-کَلونای تُو دَ غَیتِ صُبح عَیش-و-نوش مُونه.
۱۷نیک دَ بَخت تُو اَی سرزمِینی که پادشاهِ تُو آدمِ عالِیشان اَسته
و کٹه-کَلونای تُو دَ وختِ مُناسِب مُوخوره-و-وُچی مُونه،
بَلدِه قُوَت گِرِفتو، نَه بَلدِه نشه کدو.
۱۸از ٹمبلی، بامِ خانه خراب مُوشه
و از سُستی دِستا، خانه چَقَک مُوکُنه.
۱۹مِهمانی بَلدِه خَنده-و-خوشی برگُزار مُوشه
و شرابِ انگُور زِندگی ره خوشحال مُونه،
لیکِن پَیسه مُهَیا کُنِندِه پگِ چِیزا اَسته.
۲۰پادشاه ره حتیٰ دَ فِکر خُو ام نالَت نَکُو،
و نَه ام آدمِ دَولتمَند ره دَ اُتاقِ خاو خُو،
چُون اِمکان دَره که مُرغِ هَوا توره های تُو ره بُبره
یا یَگو مَوجُودِ بالدار مَوضوع ره دَزوا بُگیه.