۱مَثَل های سُلَیمان.
باچِه حکِیم-و-دانا آتِه خُو ره خوش مُونه،
مگم باچِه اَبله-و-بےعقل باعِثِ غَم-و-غُصِّه آبِه خُو مُوشه.
۲مال-و-دَولَتی که از راهِ خراب دَ دِست اَمَده بَشه فایده نَدره،
مگم نیکی-و-صداقت مِیتنه که آدم ره از دَمِ مَرگ نِجات بِدیه.
۳خُداوند آدمِ نیک-و-صادِق ره گُشنه نَمیله،
لیکِن خاهِشِ نَفسِ بَدکارا ره باطِل مُونه.
۴دِستای آدمِ ٹمبل باعِثِ غرِیبی ازُو مُوشه،
لیکِن دِستای آدمِ زَحمتکش اُو ره دَولَتمَند مُونه.
۵کسی که دَ تایستو حاصِلات خُو ره جَم مُونه باچِه هُوشیار اَسته،
مگم کسی که دَ فصلِ دِرَو خاو مُونه آدمِ بےنَنگ اَسته.
۶دَ سرِ آدمِ صادِق بَرکت اَسته،
مگم دانِ بَدکارا سِتَم ره پُوٹ مُونه.
۷یاد کدونِ آدمِ نیکُوکار بَلدِه دِیگرو یگ بَرکت اَسته
مگم نامِ بَدکارا مِثلِ یگ چِیزی گنڈه شُده از بَین موره.
۸آدمِ دانِسته احکام ره قبُول مُونه
مگم جاهِلِ کَلوگوی تَباه مُوشه.
۹اُو کسی که دَ راستی پای میله، دَ اَمن-و-سُکُون زِندگی مُونه،
مگم آدمی که دَ راهِ کَج موره دَ آخِر بَرمَلا مُوشه.
۱۰کسی که چِشمَک مِیزَنه سَبَبِ غَم اَسته،
مگم جاهِلِ کَلوگوی تَباه مُوشه.
۱۱دانِ نفرِ نیک مِثلِ چشمِه حَیات اَسته،
مگم دانِ بَدکارا سِتَم ره پُوٹ مُونه.
۱۲کِینه-و-نَفرَت باعِثِ جنگ-و-جنجال مُوشه،
مگم مُحَبَت هر قِسم خطا ره پوش مُونه.
۱۳از لبِ آدمِ دانا حِکمت پَیدا مُوشه،
لیکِن شخصِ بےعقل چیوِ بےعقلی خُو ره دَ پُشت خُو مُوخوره.
۱۴آدمای دانا، عِلم ره ذَخِیره مُونه،
مگم دانِ آدمِ جاهِل فَوراً تباهی میره.
۱۵دارایی دَولَتمَندا بَلدِه شی یگ قلعِه محکم اَسته،
مگم ناداری بَلدِه فقِیرا باعِثِ تباهی مُوشه.
۱۶مُزدِ آدمِ نیک-و-صادِق باعِثِ زِندگی شی مُوشه،
مگم عایدِ آدمِ بَدکار باعِث مُوشه که اُو گُناه کُنه.
۱۷کسی که نصِیحَت ره قبُول مُونه اُو دَ راهِ حَیات قَدَم میله،
مگم کسی که سرزنِش ره رَد مُوکُنه، اُو گُمراه مُوشه.
۱۸کسی که کِینه-و-نَفرَت ره تاشه مُونه، دروغگوی اَسته
و کسی که تُهمَتِ ناحق ره تِیت مُونه اَبله یَه.
۱۹کَلوگویی خالی از گُناه نِییه،
لیکِن هُوشیار اُو کسی اَسته که دان خُو ره مِیگِیره.
۲۰زِبونِ آدمِ صادِق نُقره اَلّی خالِص اَسته،
مگم دِلِ آدمِ بَد، کم اَرزِشَه.
۲۱تورِه دانِ آدمِ صادِق بَلدِه غَدر مردُم فایده مِیرسَنه،
مگم آدمای جاهِل از کمعقلی خُو مُومُره.
۲۲بَرکتِ خُداوند اِنسان ره دَولَتمَند مُونه،
و رَنج-و-زَحمت دَزشی نَمِیرَسَنه.
۲۳آدمِ اَبله از عملِ بَد لِذَت مُوبَره،
مگم آدمِ دانا از حِکمت-و-دانایی لِذَت مُوبَره.
۲۴آدمای بَدکار دُچارِ بَلای مُوشه که از شی مِیتَرسه،
مگم آدمای نیک-و-صادِق دَ آرزوی خُو مِیرَسه.
۲۵وختِیکه طوفان مییه، آدمِ بَدکار سرپَلُوک موره،
لیکِن بُنیادِ آدمِ نیک تا اَبَد باقی مُومَنه.
۲۶رقمی که تُرشی دَ سرِ دَندونا و دُود دَ سرِ چِیما تاثِیرِ بَد دَره،
امُو رقم آدمِ ٹمبل ام، دَ سرِ کسای که اُو ره رَیی کده، تاثِیرِ بَد دَره.
۲۷ترس از خُداوند عُمرِ اِنسان ره دِراز مُونه،
مگم عُمرِ بَدکارا کوتاه مُوشه.
۲۸اُمِیدِ آدمای نیک بَلدِه ازوا خوشی میره،
مگم اِنتِظارِ بَدکارا هیچ مُوشه.
۲۹راهِ خُداوند بَلدِه آدمِ پاک-و-بےعَیب مِثلِ یگ قلعِه محکم اَسته،
مگم اُو بَدکارا ره نابُود مُونه.
۳۰آدمِ نیک-و-صادِق هرگِز از جای خُو بےجای نَمُوشه،
لیکِن بَدکارا دَ زمی جای-دَ-جای نَمُومَنه.
۳۱از دانِ آدمِ نیک حِکمت-و-دانایی بُر مُوشه،
مگم زِبونِ زِشت از بیخ خُو کَنده مُوشه.
۳۲لب های آدمِ نیک مِیدَنه که کُدَم چِیز خُوب اَسته،
مگم دانِ بَدکارا دَ گبای زِشت عادت دَره.