۱اَی آدمای عادِل، بَلدِه خُداوند آوازِ خوشی بُر کُنِید،
چراکه سِتایشِ خُداوند دَ آدمای نیک مِیزیبه.
۲خُداوند ره قد بَربط سِتایش کُنِید
و قد بَربطِ دَه-تار بَلدِه شی ساز بِزنِید.
۳بَلدِه ازُو سرُودِ نَو بِخانِید؛
دُرُست ساز بِزنِید، قد آوازِ بِلند.
۴چراکه کلامِ خُداوند راست اَسته
و تمامِ کارای ازُو دَ وفاداری انجام دَده مُوشه.
۵اُو عدالت و اِنصاف ره دوست دَره؛
تمامِ زمی پُر از رَحمتِ خُداوند اَسته.
۶دَ وسِیلِه کلامِ خُداوند آسمونا جور شُد
و تَوَسُطِ نَفَسِ دانِ ازُو تمامِ لشکرِ آسمونا.
۷اُو آو ھای دریا ره دَ یگ مَحوِطه جم مُونه
و آوھای غَوُج ره دَ خَزانه ها ذَخِیره مُونه.
۸بیل که تمامِ مَوجُوداتِ زمی از خُداوند بِتَرسه،
پگِ باشِنده های دُنیا دَزُو اِحتِرام دَشته بَشه،
۹چراکه اُو توره گُفت و دُنیا دَ وجُود اَمَد؛
اُو حُکم کد و زمی اُستوار شُد.
۱۰خُداوند مشوَرِه مِلَّت ها ره ناقِص مُونه؛
و نَقشه های قَوم ها ره باطِل.
۱۱ لیکِن مشوَرِه خُداوند تا اَبَد اُستوار اَسته،
و نِیَت های دِل شی دَ تمامِ نسل ها.
۱۲نیک دَ بَختِ مِلَّتی که خُداوند، خُدای ازوا اَسته،
نیک دَ بَختِ قَومی که خُداوند اُونا ره بحَیثِ میراث خُو اِنتِخاب کده.
۱۳خُداوند از آسمو توخ مُونه
و تمامِ بَنی آدم ره مِینگره؛
۱۴اُو از جای بُود-و-باش خُو
تمامِ باشِنده های زمی ره توخ مُونه،
۱۵امُو که دِل ھای پگِ ازوا ره شکل دَده
و پگِ اعمالِ ازوا ره پَی مُوبره.
۱۶یگ پادشاه بخاطرِ کَلو بُودون لشکر خُو نِجات پَیدا نَمُونه
و یگ مُبارِز ام بخاطرِ قُوَتِ کَلوی خُو خلاصی پَیدا نَمُوکنه؛
۱۷ اُمِید کدو دَ اَسپِ جنگی بَلدِه پیروزی بےفایده اَسته،
چُون قد قُوَتِ کَلون خُو اُو نَمِیتَنه که کس ره نِجات بِدیه؛
۱۸یقِیناً چِیمِ خُداوند دَ بَلِه کسای اَسته که ازُو ترس دَره،
دَ بَلِه کسای که اُمِید شی دَ رَحمتِ ازُو یَه،
۱۹تا جانِ ازوا ره از مَرگ خلاصی بِدیه
و اُونا ره دَ غَیتِ قحطی زِنده نِگاه کُنه.
۲۰جان مو چِیم دَ راهِ خُداوند اَسته؛
اُو مَدَدگار و سِپر مو اَسته.
۲۱امزی خاطر دِل مو دَ حُضُورِ ازُو خوشی مُونه،
و مو دَ نامِ مُقَدَّسِ ازُو تَوَکُل دَری.
۲۲خُداوندا، بیل که رَحمت تُو دَ بَلِه مو بَشه،
امُو رقم که اُمِید مو دَزتُو یَه.