زبُور

بَخشِ ۴۷

خُدا پادشاهِ تمامِ زمی اَسته

بَلدِه سردِستِه خانِنده ها. زبُورِ خانَوارِ قورَح.

۱اَی تمامِ قَوم ها، چک-چک کُنِید؛

دَ حُضُورِ خُدا قد آوازِ خوشی چِیغ بِزنِید.

۲چراکه خُداوندِ مُتعال پُرهَیبَت اَسته،

پادشاهِ بُزُرگ دَ بَلِه تمامِ زمی.

۳اُو قَوم ھا ره تابِع ازمو کد

و مِلَّت ها ره تَی پای مو پورته کد.

۴اُو میراث مو ره بَلدِه مو اِنتِخاب کده،

که اِفتخارِ یعقُوب اَسته؛ اُو یعقُوب ره دوست دَره. سِلاه.

۵خُدا دَ مینکلِ چِیغ-و-شورِ خوشی باله رفت،

اَرے، خُداوند دَ آوازِ شیپُور باله رفت.

۶سرُود بِخانِید، بَلدِه خُدا سرُود بِخانِید،

سرُود بِخانِید، بَلدِه پادشاهِ مو سرُود بِخانِید!

۷ازی که خُدا پادشاهِ تمامِ زمی اَسته،

قَصِیده بِخانِید.

۸خُدا دَ بَلِه مِلَّت ها پادشاهی مُونه؛

خُدا دَ بَلِه تَختِ مُقَدَّس خُو شِشته.

۹کٹه‌کَلونای قَوم ها قد قَومِ خُدای اِبراهِیم یگجای شُده،

چراکه حُکمرانای زمی دَ خُدا تعلُق دَره؛

اُو بےاندازه مُتعال اَسته.