کِتابِ مُکاشفه

بَخشِ ۲۰

هزار سال

۱بعد ازُو یگ ملایکه ره دِیدُم که از آسمو تاه مییه و کِلی چاهِ بےآخِر دَ پیش شی اَسته و یگ زنجِیرِ کٹه دَ دِست خُو دَره. ۲اُو امُو اَژدار یعنی امُو مارِ قدِیمی ره که اِبلِیس یا شَیطو اَسته، دِستگِیر کد و اُو ره بَلدِه یگ هزار سال بَندی کد. ۳اُو ره دَ چاهِ بےآخِر پورته کد و درگه ره دَ رُوی شی بسته کده مُهر-و-لاک کد تا اُو دِیگه نَتَنه مِلَّت ها ره گُمراه کُنه تا امُو یگ هزار سال دَ آخرِ بِرَسه. بعد ازُو بَلدِه یگ وختِ کم اُو باید ایله شُنه.

۴اوخته تَخت ها ره دِیدُم و کسای که دَ بَلِه ازوا شِشتُد، دَزوا اِختیارِ قضاوَت کدو دَده شُد. امچُنان جان های کسای ره دِیدُم که بخاطرِ شاهِدی عیسیٰ و بخاطرِ کلامِ خُدا سر شی بُرِیده شُدُد. اُونا جانوَرِ وَحشی و یا مُجَسمِه شی ره پرَستِش نَکدُد و نشانِ ازُو ره دَ پیشانه ها و یا دَ دِستای خُو قبُول نَکدُد. اُونا دُوباره زِنده شُد و هزار سال قد مسیح حُکمرانی کد. ۵لیکِن باقی مُرده ها تا آخرِ امزُو یگ هزار سال دُوباره زِنده نَشُد. اِی «دُوباره زِنده شُدونِ» اوّل اَسته. ۶نیک بَخت و مُقَدَّس اَسته کسی که دَ «دُوباره زِنده شُدونِ» اوّل حِصّه دَره. مَرگِ دوّم دَ بَلِه ازوا قُدرت نَدره، بَلکِه اُونا از طرفِ خُدا و مسیح پیشوایو مُوشه و هزار سال قد ازُو حُکمرانی مُونه.

محکُوم شُدونِ شَیطو

۷وختِیکه امُو هزار سال تکمِیل شُد، شَیطو از بَندی‌گری خُو آزاد مُوشه ۸و بُرو مییه که مِلَّت ها ره دَ چار گوشِه زمی، یعنی جُوج و ماجُوج ره گُمراه کُنه تا اُونا ره بَلدِه جنگ کدو جَم کُنه که تِعدادِ ازوا رقمِ ریگِ دریا اَلّی کَلو اَسته. ۹اُونا دَ پِراخی زمی دَ حَرکت شُد و اُردُو‌گاهِ مُقَدَّسِین و شارِ دوست-دَشتَنی ره محاصِره کد، لیکِن از آسمو آتِش بارِید و اُونا ره قُورت کد. ۱۰و اِبلِیس که اُونا ره گُمراه کدُد، دَ دریاچِه آتِش و گوگِرد اَندخته شُد، دَ جایی که جانوَرِ وَحشی و پَیغمبرِ دروغی اَندخته شُدُد. اُونا شاو و روز تا اَبَد عذاب مُوشه.

قضاوَتِ مُرده ها

۱۱اوخته یگ تَختِ کٹِه سفید و امُو ره که دَ بَلِه شی شِشتُد دِیدُم. آسمو و زمی از حُضُورِ ازُو دُوتا کد و بَلدِه ازوا هیچ جای پَیدا نَشُد. ۱۲و مُرده ها ره ریزه و کٹه شی ره دِیدُم که دَ پیشِ تَخت ایسته بُود و کِتابا واز شُد. یگ کِتابِ دِیگه ام واز شُد که اُو کِتابِ حَیات بُود و مُرده ها دَ مُطابِقِ اعمال خُو که دَ کِتابا نوِشته بُود، قضاوَت شُد. ۱۳و دریا مُرده های ره که دَ مَنِه شی بُود پس دَد؛ و مَرگ و عالمِ مُرده ها ام مُرده های ره که دَ مَنِه ازوا بُود پس دَد و هر کس دَ مُطابِقِ اعمالی که انجام دَده بُود، قضاوَت شُد. ۱۴بعد ازُو مَرگ و عالمِ مُرده ها دَ دریاچِه آتِش اَندخته شُد. دریاچِه آتِش مَرگِ دوّم اَسته. ۱۵و هر کسی که نام شی دَ کِتابِ حَیات نوِشته نَشُده بُود، اُو دَ دریاچِه آتِش اَندخته شُد.