زَبور

بهر ۱۲۳

چمّان دێم په تئو چستَ کنان

دێم په اورشَلیما برزاد رئوگئے سئوتے.


۱ وتی چمّان دێم په تئو چستَ کنان،

تئو که اَرشا، وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے.

۲ اَنچۆ که گُلامێئے چمّ وتی واجهئے دستا سَکّ اَنت و

مۆلدێئے چمّ وتی بانُکا

مئے چمّ هُداوندێن هُدایا سَکّ اَنت

که مئے سرا رهم بکنت.

۳ مئے سرا رهم کن، او هُداوند!

رهم کن مئے سرا،

که ما سکّ باز بےاِزّتی سَگِّتگ،

۴ آسودگێن مردمانی ریشکند و

پُرکِبرانی کلاگ

مارا په سرجمیا رستگ.