۱ او هُداوند! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن،
چیا که وتی بێمئیاریئے تها گامُن جتگ و
بے لرزگے هُداوندئے سرا تئوکلُن کرتگ.
۲ هُداوندا! منا بچکّاس و آزمایش کن،
منی دل و هئیالا چه چکّاسا بگوازێن.
۳ چیا که تئیی مِهر مُدام منی چمّانی دێما اِنت و
تئیی وپاداریئے ساهگا گامَ جنان.
۴ نه گۆن پرێبکاران همدیوانَ بان و
نه دوتَل و دوپۆستێن مردمانی همراه.
۵ چه بدکارانی همراهیا نپرتَ کنان و
گۆن رَدکاران همدیوانَ نبان.
۶ او هُداوند! وتی دستان بێگناهیئے تها شۆدان و
تئیی کُربانجاهئے سرا چهرَ وران،
۷ تان وتی شُگرگزاریئے تئوارا بُرز کنان و
تئیی سجّهێن اَجَبێن کارانی کِسّها بیاران.
۸ او هُداوند! منا تئیی لۆگ سَکّ دۆست اِنت،
تئیی شان و شئوکتئے جاگه.
۹ منی ساها گُنهکارانی هۆریگا مگر و
زِندا گۆن هۆنیگان،
۱۰ که گندهێن پندلِش دستا اِنت و
راستێن دستِش چه رشوَتا سررێچ.
۱۱ بله من وتی بێمئیاریئے تها گامَ جنان،
منا برَکّێن و منی سرا رهم کن.
۱۲ پادُن تچک و ساپێن جاگهے اێر اِنت،
مزنێن دیوانان هُداوندا نازێنان.