۱ او آسمانیان! هُداوندا ستا کنێت،
هُداوندئے شان و کدرتا ستا کنێت.
۲ هُداوندئے نامئے شان و شئوکتا ستا کنێت،
هُداوندا مان آییئے پاک و پَلگارێن دْرَپشناکیا ستا کنێت.
۳ هُداوندئے تئوار آپانی سربُرا اِنت،
شان و شئوکتئے هُدا گْرندیت،
هُداوند پُرزۆرێن آپانی سربُرا گْرندیت.
۴ هُداوندئے تئوار زۆرمند اِنت،
هُداوندئے تئوار دْرپشناک اِنت.
۵ هُداوندئے تئوار گَزّانَ پرۆشیت،
هُداوند لُبْنانئے گَزّانَ پرۆشیت.
۶ آ لُبْنانا گوَسکێئے پئیما جاهَ سرّێنیت،
سیریونا جَلَبێن گۆکێئے پئیما.
۷ هُداوندئے تئوار گْرند و گْرۆکێن آچش رئوانَ کنت.
۸ هُداوندئے تئوار گیابانا لرزێنیت،
هُداوند کادِشئے گیابانا لرزێنیت.
۹ هُداوندئے تئوار آپُسێن آسکانَ گێجێنیت و
جنگلا بے لمب و تاکَ کنت.
آییئے پرستشگاها سجّهێن گوانکَ جننت: ”شئوکت و شان!“
۱۰ هُداوند هار و توپّانئے سربرا، وتی تهتئے سرا نِشتگ،
هُداوند تان اَبد وتی بادشاهی تهتئے سرا نِشتگ.
۱۱ هُداوند وتی کئوما واک و کدرت ببَکشات،
هُداوند وتی کئوما گۆن سُهل و اێمنی برکت بدئیات.