۱ بعد آن مرد مرا دوباره به دروازۀ شرقی سمت حویلی بیرونی عبادتگاه بُرد و آن دروازه بسته بود. ۲ خداوند به من فرمود: «این دروازه باید همیشه بسته باشد و هیچ‌کسی اجازه ندارد که آن را باز کند، زیرا من، خداوند که خدای اسرائیل هستم از آن داخل شده‌ام، بنابران آن دروازه همیشه بسته بماند. ۳ تنها پادشاه می‌تواند در داخل آن تعمیر بنشیند و در حضور من از خوراک مقدس بخورد اما او فقط از طریق اتاق ورودی داخل شود و از همان راه بیرون برود.»
۴ بعد مرا از آنجا از راه دروازۀ شمالی به رو‌به روی عبادتگاه آورد. در آنجا دیدم که جلال حضور خداوند، عبادتگاه را پُر ساخته بود. من رو به خاک افتادم و سجده کردم. ۵ خداوند به من فرمود: «ای انسان خاکی، به آنچه که می‌بینی و می‌شنوی به دقت توجه کن و قوانین و مقررات عبادتگاه مرا بجا آور و باید بدانی که چه اشخاصی داخل عبادتگاه شده می‌توانند و چه کسانی نمی‌توانند. ۶ به قوم نافرمان اسرائیل بگو که خداوند متعال می‌فرماید: ای بنی‌اسرائیل، شما باید به کارهای زشت و پلید‌تان خاتمه بدهید، ۷ زیرا وقتی برای من گوشت و خون قربانی را تقدیم می‌کنید، به مردم بیگانه و ختنه‌نشده، چه در جسم و چه در قلب، اجازه می‌دهید که به عبادتگاه بیایند و آن را بی‌حرمت سازند. با این اعمال گناه‌آلود‌تان پیمان مرا شکسته‌اید. ۸ وظایف مقدسی را که به شما سپرده بودم اجرا نکرده‌اید بلکه در عوض اشخاص بیگانه را مأمور ساخته‌اید تا امور عبادتگاه مرا اداره نمایند.»
۹ خداوند متعال می‌فرماید: «اشخاص بیگانه و ختنه‌نشده، چه در جسم و چه در قلب، و حتی بیگانه‌گانی که در بین قوم اسرائیل زندگی می‌کنند، اجازۀ داخل شدن به عبادتگاه مقدس مرا ندارند.
۱۰ من آن لاویانی را که همراه با سایر مردم، مرا ترک کردند و به دنبال بُتها رفتند، جزا می‌دهم. ۱۱ آنها می‌توانند از دروازه‌های عبادتگاه مراقبت کنند و کارهای آن را اجرا نمایند. آنها می‌توانند حیواناتی را که مردم جهت قربانی سوختنی می‌آورند، ذبح کنند و در خدمت مردم باشند. ۱۲ اما به‌خاطری‌که آنها قوم اسرائیل را به بُت‌پرستی تشویق کردند و به‌سوی گناه کشاندند، بنابران من، خداوند، سوگند خورده‌ام که آنها را به سزای اعمال‌شان برسانم. ۱۳ پس آن لاویان دیگر نمی‌توانند به من نزدیک شوند، به عنوان کاهن مرا خدمت کنند و یا به چیزهایی که مقدس هستند، دست بزنند. پس آنها باید جزای گناهانی را که مرتکب شده‌اند، ببینند. ۱۴ با اینهم می‌توانند در عبادتگاه من مشغول خدمت باشند، وظایفی را که بدوش دارند اجرا نمایند و به همه کارهای دیگر آن رسیده‌گی کنند.»
۱۵ خداوند متعال فرمود: «وقتی سایر قوم اسرائیل مرا ترک کردند و گمراه شدند، از قبیلۀ لاوی تنها اولادۀ صادوق به وظیفۀ کاهنی خود ادامه دادند. بنابرین فقط آنها اجازه دارند که به حضور من بیایند، مرا خدمت کنند و قربانی‌ها را تقدیم نمایند. ۱۶ تنها آنها می‌توانند که به داخل عبادتگاه من بیایند، به قربانگاه من نزدیک شوند و مراسم عبادت را نظارت کنند. ۱۷ وقتی به حویلی داخلی وارد می‌شوند، باید لباس کتان بپوشند و هنگام خدمت در آنجا نباید هیچ لباسی پشمی به تن داشته باشند. ۱۸ برای این که عرق نکنند، باید یک دستار و یک زیر پیراهن از کتان بدون کمربند بپوشند. ۱۹ قبل از آن که به حویلی بیرونی نزد مردم بروند، لباس خدمت را از تن بیرون کنند و در اتاقهای مقدس بگذارند و لباس عادی بپوشند، مبادا مردم با تماس به لباس مقدس آنها صدمه ببینند.
۲۰ کاهنان نباید موی سر خود را بتراشند و یا موی دراز داشته باشند بلکه آن را باید کوتاه کنند. ۲۱ هیچ کاهنی نباید قبل از داخل شدن به حویلی داخلی، شراب بنوشد. ۲۲ او نباید با زن بیوه یا طلاق شده ازدواج کند بلکه یک دختر باکرۀ اسرائیلی یا بیوه‌ای را که شوهرش کاهن بوده باشد به همسری خود انتخاب نماید.
۲۳ کاهنان باید فرق بین چیزهای مقدس و چیزهای عادی را به قوم برگزیدۀ من تعلیم بدهند و به آنها بگویند که چه چیزی مطابق شریعت پاک است و چه چیزی نجس است. ۲۴ وقتی یک اختلاف حقوقی پیش می‌آید، کاهنان باید به عنوان قاضی عمل کرده، بر اساس قانون، داوری و قضاوت نمایند. در مراسم برگزاری عیدها احکام و فرایض مرا بجا آورند و حرمت روز سَبَت مرا نگهدارند.
۲۵ هیچ کاهنی نباید با نزدیک شدن به جنازه‌ای، خود را نجس سازد، مگر این که جنازۀ پدر، مادر، پسر، دختر، خواهر مجرد و یا برادرش باشد. ۲۶ بعد از مراسم پاک شدن، باید هفت روز صبر کند و بعد می‌تواند دوباره به وظایف خود در عبادتگاه بپردازد. من، خداوند متعال، این را گفته‌ام.»
۲۷ خداوند متعال می‌فرماید: «در آن روز وقتی کاهن برای خدمت به حویلی داخلی عبادتگاه وارد می‌شود، باید برای خود قربانی گناه تقدیم کند.
۲۸ کاهنان نباید در بین قوم اسرائیل مِلک و میراثی داشته باشند، زیرا من مِلک و میراث آنها هستم. ۲۹ آنها می‌توانند از هدیه‌های آردی و قربانی‌های جُرم و گناه و هر چیز دیگری که مردم وقف من می‌کنند، برای خوراک خود استفاده نمایند. ۳۰ اولین محصولات باغ و زمین و تمام هدیه‌های دیگری که به من تقدیم می‌شوند، به کاهنان تعلق می‌گیرند تا من خانه‌های مردم را برکت بدهم. ۳۱ کاهنان نباید گوشت پرنده و حیوانی را که مُرده یا به‌وسیلۀ جانوری دریده شده باشد، بخورند.»