۱وختی موردِخای از تمامِ چِیزای که انجام شُدُد باخبر شُد، موردِخای کالای خُو ره چَک کد و پلاس پوشِیده خگِشتر دَ سر خُو باد کد و دَ مینکلِ شار رفته دَ آوازِ بِلند زار زار چخرا کد ۲و امُو رقم تا پیشِ درگِه قصرِ پادشاه رفت، چُون هیچ کس اِجازه نَدَشت که قد کالای پلاسی دَ درگِه پادشاه داخِل شُنه. ۳دَ هر ولایتی که حُکم و فرمانِ پادشاه مِیرَسِید، دَ اُونجی دَ مینکلِ یهُودیا ماتمِ کٹه شُروع مُوشُد و اُونا روزه مِیگِرِفت و چخرا کده غُصّه مُوخورد و کَلونی ازوا پلاس پوشِیده دَ خگِشتر خاو مُوکد.
۴وختی کنِیزا و حاضِرباشای اِستِر اَمَده دَزُو خبر دَد، مَلِکه غَدر پریشان-و-غَمگی شُد و کالا رَیی کد تا موردِخای بُپوشه و پلاس ره از جان خُو بُر کنه، لیکِن اُو قبُول نَکد. ۵اوخته اِستِر هَتاخ ره که یکی از حاضِرباشای پادشاه بُود و بَلدِه خِدمت شی تعیِین شُدُد، کُوی کد و دَزُو اَمر کد که پیشِ موردِخای بوره و پُرسان کنه که چِیز کار شُده و چرا اِی رقم شُده. ۶پس هَتاخ دَ مَیدانی شار که دَ پیشِ درگِه قصرِ پادشاه بُود، دَ دِیرِ موردِخای رفت ۷و موردِخای اُو ره از تمامِ چِیزای که قد ازُو رُخ دَدُد و از مِقدارِ نُقرِه که هامان بَلدِه نابُود کدونِ یهُودیا وعده کدُد که دَ خزانِه پادشاه مِیدیه، باخبر کد. ۸امچُنان موردِخای یگ نقلِ فرمانِ نوِشته شُده ره که دَ شُوش بَلدِه نابُود کدونِ ازوا صادِر شُدُد، دَزُو دَد تا دَ اِستِر نِشو بِدیه و اُو ره باخبر کنه و دَ اِستِر وظِیفه بِدیه که دَ پیشِ پادشاه بوره و دَ پیشِ ازُو عُذر-و-زاری کده ازُو خاهِش کنه که دَ بَلِه قَوم شی رَحم کنه. ۹هَتاخ پس اَمَد و چِیزای ره که موردِخای گُفتُد دَ اِستِر رَسَند. ۱۰اوخته اِستِر قد هَتاخ توره گُفت و دَزُو وظِیفه دَد که اینی پَیغام ره دَ موردِخای رَسَنده بُگیه: ۱۱”تمامِ خِدمتگارای پادشاه و مردُمای ولایت های پادشاه مِیدَنه که هر مَرد یا خاتُو که دَ حَولی داخِلی دَربار بِدُونِ طلب شُدو دَ پیشِ پادشاه بوره، دَ بارِه ازُو تنها یگ حُکم اَسته: اُو باید کُشته شُنه، سِوای که پادشاه تَیاقِ طِلّایی ره سُونِ ازُو دِراز کنه و اُو زِنده بُمنه. و فِعلاً سی روز مُوشه که ما طلب نَشُدیم که دَ پیشِ پادشاه داخِل بورُم.“ ۱۲وختی تورای اِستِر ره دَ موردِخای رَسَند، ۱۳موردِخای گُفت که دَ جوابِ اِستِر اینی رقم بُگیه: ”دَ دِل خُو فِکر نَکُو که تُو دَ قصرِ پادشاه خلاصی پَیدا مُونی و از پگِ یهُودیا فرق دَری. ۱۴چُون اگه تُو دَ اِی رقم وخت چُپ بِشِینی، خلاصی و نِجات بَلدِه یهُودیا از جای دِیگه دَ وجُود مییه، لیکِن تُو و خانَوارِ آتِه تُو نابُود مُوشِید. کِی مِیدَنه، اِمکان دَره بَلدِه امزی رقم وخت تُو دَ مقامِ شاهانه رسِیده بَشی.“ ۱۵اوخته اِستِر دَ موردِخای جواب رَیی کده گُفت: ۱۶”بورُو، پگِ یهُودیای ره که دَ شُوش یافت مُوشه جَم کُو و بخاطرِ ازمه روزه گِرِفته سِه شاو و روز نَه بُخورِید و نَه وُچی کُنِید؛ ما و کنِیزای مه ام رقمِ ازشُمو اَلّی روزه مِیگِیری. بعد ازُو ما دَ پیشِ پادشاه مورُم، باوجُودِ که اِی کار خِلافِ قانُون اَسته؛ و اگه نابُود شُدُم، بیل که نابُود شُنُم.“
۱۷پس موردِخای رفت و چِیزای ره که اِستِر دَزُو هِدایت دَدُد، انجام دَد.