۱باچِه مه، اگه تورای مَره قبُول کُنی
و دستُورای مَره محکم بِگِیری،
۲اگه دَ حِکمت گوش بِدی
و دِل تُو سُون بِینایی بَشه،
۳اگه دانایی ره طلب کُنی
و آواز خُو ره بَلدِه بِینایی بِلند کُنی،
۴و اگه حِکمت ره مِثلِ نُقره ڈُنڈَل کُنی
و مِثلِ یگ خَزانِه تاشه شُده بِطَلبی،
۵اُو غَیت معنای «ترسِ خُداوند» ره مُوفامی،
و شِناختِ خُدا ره حاصِل مُوکُنی،
۶چراکه خُداوند حِکمت ره عطا مُونه،
و از دانِ ازُو عِلم و دانِش بُر مُوشه.
۷اُو پیروزی ره بَلدِه آدمای صادِق نِگاه مُونه
و بَلدِه کسای که دَ راهِ راست رَیی یَه، اُو یگ سِپر اَسته،
۸تاکه راهِ اِنصاف-و-عدالت نِگاه شُنه.
اُو از رَوِشِ مومنِین خُو حِمایت مُونه.
۹پس دَمزی رقم تُو مُوفامی که عدالت، اِنصاف و صداقت چی اَسته
و هر راهِ راست-و-خُوب ره دَرک کده مِیتنی.
۱۰چُون حِکمت دَ دِل تُو داخِل مُوشه
و دانِش جان تُو ره پُور از خوشی مُونه.
۱۱بِینایی از تُو مُحافِظَت مُونه
و دانایی تُو ره حِفظ کده
۱۲از راهِ بَد نِجات مِیدیه
و از آدمی که تورای خراب مُوگیه، تُو ره دُور نِگاه مُوکُنه،
۱۳یعنی ازُو آدمای که راهِ راست ره ایله کده
و دَ راه های ترِیکی گُناه رَیی اَسته.
۱۴اُو رقم آدما از کارای بَد لِذَت مُوبَره
و از تورای بَد خوش شی مییه.
۱۵راه های امزُو کسا کَج اَسته
و اُونا طرِیق های دُرُست ره ایله کده.
۱۶حِکمت تُو ره از خاتُونِ زِناکار
و از تورای نَرم-و-چرب خاتُونِ بیگَنه نِجات مِیدیه.
۱۷اِی رقم خاتُو شُوی خُو ره که دَ وختِ جوانی گِرِفتُد، ایله مُونه
و قَولِ پاک ره که دَ غَیتِ توی کدو دَ حُضُورِ خُدا دَدُد، پُرمُشت مُونه.
۱۸خانِه ازُو گِردآوِ مَرگ اَسته،
چُون راه های امزُو خاتُو سُون دُنیای مُرده ها موره.
۱۹کسای که پیشِ ازُو موره هیچ کُدَم شی پس نَمییه
و اُونا دَ راهِ حَیات نَمِیرَسه.
۲۰پس دَ راهِ آدمای نیک قَدَم بیل
و دَ راهِ آدمای دُرُستکار ثابِت بُمَن.
۲۱چُون آدمای راستکار پایِه شی دَ زمی محکم اَسته،
و مردُمِ پاک-و-بےعَیب دَ جای خُو باقی مُومَنه.
۲۲مگم بَدکارا از رُوی زمی نابُود مُوشه
و رِیشِه آدمای چالباز از زمی کَنده مُوشه.