۱ څښتن موسی ته وویل: ۲ «د اسراییلو قوم ته امر وکړه چې هرڅوک چې د پوستکي په ساري ناروغۍ باندې اخته وي یا د بدن څخه یې زوه راوځي او هغه څوک چې په مړي باندې لګېدلی وي او ناپاک شوی وي د کمپ څخه وشړي. ۳ دا ټول ناپاکه خلک که هغوی ښځې وي یا نارینه دباندې وباسئ، ترڅو هغه کمپ چې زه په کې د خپل قوم په منځ کې اوسېږم، ناپاکه نه کړي.» ۴ اسراییلیانو همداسې وکړل. هغوی یې ټول د کمپ څخه وشړل. لکه څنګه چې څښتن موسی ته لارښوونه کړې وه، هغوی هماغسې وکړل.
۵ څښتن موسی ته وویل ۶ چې د اسراییلو قوم ته داسې ووایي: «که چېرې یو سړی یا یوه ښځه د یو چا په وړاندې جرم وکړي دا به زما په وړاندې ګناه وي. ۷ هغه باید د خپلې ګناه اقرار وکړي او هغه کس ته چې د هغه په وړاندې یې جرم کړی دی، پوره تاوان ورکړي او شل فیصده دې زیات هم ورکړي. ۸ خو که چېرې هغه کس مړ شوی وي او نژدې خپلوان چې تاوان ورته ورکول کېدای شي ونه لري، هغه به د کاهن په خاطر څښتن ته ورکړل شي. د دې بیې د ورکولو څخه برسېره باید یو پسه هم ورکړل شي چې د هغه کس د کفارې په ادا کولو کې ورڅخه کار واخیستل شي. ۹ ټولې سپېڅلې اعانې چې اسراییلیان یې کاهن ته راوړي، د هغه دي. ۱۰ هر کاهن دې هغه سپېڅلې نذرانې وساتي چې ورته ورکول کیږي.»
۱۱ څښتن موسی ته وویل ۱۲-۱۴ چې اسراییلیانو ته دا لاندېنۍ لارښوونې وکړي. کېدای شي داسې وشي چې یو سړی شکمن شي چې ښځې یې ورسره بې وفایي کړې ده او د بل سړي سره یې زنا کړې ده او په دې کار یې خپل ځان ناپاکه کړی دی. خو ښایي چې د مېړه سره یې کوم ثبوت نه وي، ځکه کېدای شي چې د هغه ښځې دا خبره پټه ساتلې وي، هلته هېڅ شاهد نه ؤ او هغه په دې عمل باندې نه وي نیول شوې. یا کېدای شي چې یو مېړه په خپلې ښځې باندې شکمن شي، که څه هم هغې به بې وفایي نه وي کړې. ۱۵ په دواړو حالاتو کې به سړی خپله ښځه کاهن ته ورولي. هغه سړی دې د هغې په خاطر یو کیلو ګرام د اوربشو د اوړو نذرانه هم یوسي، خو په هغې باندې دې د زیتونو تېل یا قیمتي خوشبویي نه اچوي، ځکه چې دا نذرانه د یو شکمن مېړه له خوا د دې دپاره تیاریږي چې حقیقت معلوم شي.
۱۶ کاهن به هغه ښځه راولي او د څښتن د قربانۍ د ځای مخې ته به یې ودروي. ۱۷ هغه به لږې سپېڅلې اوبه د خټو په یوې کاسې کې واچوي او د سپېڅلې خېمې د غولي څخه به لږه خاوره واخلي او په اوبو کې به یې واچوي چې اوبه ترخې شي. ۱۸ بیا به هغه د ښځې ویښتان خپاره کړي او د اوړو نذرانه به د هغې په لاسونو کې کېږدي. کاهن به په خپلو لاسونو کې هغه کاسه ونیسي چې هغه ترخې اوبه په کې دي چې په ګناهکارانو باندې د څښتن لعنت راولي. ۱۹ بیا به کاهن په هغې ښځې باندې هغه قسم ومني چې هغه یې ورکوي او داسې به ووایي: «که چېرې تا زنا نه وي کړې، هغه لعنت به درته زیان ونه رسوي چې دغه اوبه یې راولي. ۲۰ خو که زنا دې کړې وي، ۲۱ څښتن دې تا شنډه کړي او ستا ګېډه دې وپړسوي او په دې ډول دې ستا نوم په خپل قوم کې لعنتي کړي. ۲۲ دغه اوبه دې ستا په ګېډه کې ننوځي او هغه دې وپړسوي او تا دې شنډه کړي.» ښځه باید په ځواب کې داسې ووایي: «منم، څښتن دې همداسې وکړي.»
۲۳ بیا به کاهن دغه لعنت په یو کاغذ باندې ولیکي او هغه دې په ترخو اوبو کې ووینځي. ۲۴ مخکې له دې چې په ښځې باندې هغه اوبه وڅښي چې په هغې باندې سخت درد راوستلی شي، ۲۵ کاهن به د اوړو نذرانه د ښځې د لاسونو څخه واخلي او هغه دې څښتن ته د وقف کولو په خاطر پورته ونیسي او د قربانۍ ځای ته دې راوړي. ۲۶ بیا به د هغې څخه یو موټی د نذرانې د یوې برخې په توګه واخلي او د قربانۍ په ځای باندې به یې وسوځوي. په اخر کې به په ښځې باندې هغه اوبه وڅښي. ۲۷ که چېرې هغې زنا کړې وي، نو اوبه به سخت درد ورباندې راولي. د هغې ګېډه به وپړسیږي او هغه به شنډه شي او نوم به یې په خپل قوم کې لعنتي شي. ۲۸ خو که چېرې هغه ښځه بې ګناه وي، نو زیان به ورته ونه رسیږي او اولادونه به وزېږولی شي.
۲۹-۳۰ دا قانون د هغو حالاتو دپاره دی چې یو سړی غیرتي وي او په خپلې ښځې باندې داسې شکمن شي چې هغې زنا کړې ده. ښځه به د څښتن د قربانۍ د ځای مخې ته ودرول شي او کاهن به دغه مراسم سرته ورسوي. ۳۱ که چېرې مېړه په حقه نه وي نو سزا به ورته نه ورکول کیږي، خو که چېرې ښځه قصورواره وي، نو سزا به ورته ورکړل شي.