نامۀ اول پولُس رسول به قرنتیان

فصل سوم

خدمتگاران خدا

۱ای ایمانداران! من نتوانستم همان طور که با اشخاص روحانی صحبت می کنم با شما سخن گویم بلکه مجبور شدم همان طوری که با اشخاص نفسانی و یا کسانی که در ایمان به عیسای مسیح هنوز طفل هستند، با شما صحبت کنم. ۲ من به شما شیر دادم نه گوشت، زیرا برای آن آماده نبودید و هنوز هم آماده نیستید، ۳چون شما هنوز هم نفسانی هستید. وقتی حسادت و نزاع در میان شماست، آیا این نشان نمی دهد که نفسانی هستید و مانند انسانهای معمولی رفتار می کنید؟ ۴ وقتی یکی می گوید: «من پیرو پولُس هستم» و دیگری می گوید: «من پیرو اپولس هستم.» آیا مانند مردم این جهان رفتار نمی کنید؟

۵پس، اپولس کیست؟ پولُس کیست؟ آنها فقط خدمتگارانی هستند که خداوند به هر کدام وظیفۀ خاصی را سپرده تا شما به وسیلۀ ایشان ایمان آورید. ۶ من دانه کاشتم، اپولس آبیاری کرد، ولی این خداست که باعث رشد و نمو می شود. ۷کسی که می کارد و کسی که آبیاری می کند، اهمیت زیادی ندارد، مهم خدا است که آن را رشد و نمو می دهد. ۸کسی که می کارد و کسی که آبیاری می کند، یک برابر هستند و هر یک مطابق کار خود اجر خواهند گرفت، ۹زیرا ما هر دو فقط همکارانی هستیم متعلق به خدا، و شما مزرعه و ساختمانی هستید که متعلق به خدا می باشید.

۱۰مطابق فیضی که خدا به من عطا کرد، مانند یک معمار ماهر تهدابی گذاشتم اما کس دیگری بر روی آن می سازد. پس هر کس باید متوجه باشد که چگونه بنا می کند. ۱۱زیرا تهداب دیگری غیر از آنچه نهاده شد، نمی توان گذاشت و آن تهداب عیسای مسیح است. ۱۲اگر کسی روی آن تهداب، از طلا، نقره و سنگهای عالی استفاده کند و دیگری از چوب و گیاه و کاه استفاده کند، ۱۳در روز داوری، کیفیت کار هر کس آشکار خواهد شد. در آن روز آتش، کار همه را ظاهر ساخته و آن را امتحان می کند تا کیفیت اصلی آن معلوم گردد. ۱۴اگر آنچه را که آدمی بر روی آن تهداب ساخته است، سالم بماند، آن شخص اجر خود را خواهد یافت. ۱۵اما اگر کارهای دست او بسوزد، زیان خواهد دید ولی خود او نجات خواهد یافت و همچون کسی خواهد بود که از میان شعله های آتش گذشته و نجات یافته باشد.

۱۶ آیا نمی دانید که شما خانۀ خدا هستید و روح خدا در میان شما ساکن است؟ ۱۷اگر کسی خانۀ خدا را خراب کند، خدا او را هلاک خواهد کرد، زیرا خانۀ خدا مقدس است و آن خانه شما هستید.

۱۸خود را فریب ندهید. اگر کسی در میان شما تصور می کند که با معیارهای این جهان حکیم است، آن شخص باید جاهل شود تا واقعاً حکیم گردد. ۱۹ زیرا حکمت این دنیا در نظر خدا جهالت است، چنان که نوشته شده است: «خدا حکیمان را در نیرنگهای خود شان گرفتار می سازد.» ۲۰ و باز نوشته شده است: «خداوند می داند که نقشه های حکیمان بیهوده است.» ۲۱پس به کارهای انسان افتخار نکنید. در واقع همه چیز به شما تعلق دارد. ۲۲پولُس، اپولس، پِطرُس، این دنیا، زندگی، مرگ، زمان حال و زمان آینده، همۀ اینها متعلق به شما و از شماست ۲۳و شما به عیسای مسیح تعلق دارید و عیسای مسیح به خدا.