۱وختی قرار دَزی شُد که مو از راهِ دریا سُون اِیتالیا سَفر کنی، پولُس و چند نفر بَندی دِیگه ره دَ یگ صاحِب مَنصَب دَ نامِ یُولیُوس که از فِرقِه نِظامی قَیصر بُود، تسلِیم کد. ۲پس دَ یگ کِشتی که از منطقِه اَدرَمِیتیُم بُود و دَ زُودی سُون بندر های ولایتِ آسیا رَیی مُوشُد، سوار شُده حَرکت کدی. اَرِستَرخُسِ مَقدونی از شارِ تِسالونِیکی ام قد مو قَتی رفت. ۳روزِ دِیگه شی دَ بندرِ صَیدون رسِیدی و یُولیُوس قد پولُس خُوبی کد و بَلدِه شی اِجازه دَد که دَ دِیدونِ دوستای خُو بوره تا اُونا ضرُورَت های شی ره پُوره کنه. ۴ازُونجی بسم از راهِ دریا رَیی شُدی و ازی که باد از دَمِ رُوی مو بُود، از گوشه گوشِه جزِیرِه قِبرِس تیر شُدی. ۵و بعد از سَفر دَ مینکلِ دریا از بَغلِ قِیلِیقیه و پَمفِیلیه تیر شُدی و دَ شارِ مِیرا دَ ولایتِ لِیکیه رسِیدی. ۶دَ اُونجی یُولیُوس صاحِب مَنصَب یگ کِشتی ره که از شارِ سِکندَریه سُون اِیتالیا رَیی بُود، پَیدا کد و مو ره دَزُو سوار کد. ۷مو بَلدِه روزای کَلو دَ آهِستگی پیش مورَفتی و قد زَحمتِ کَلو دَ نزدِیکای شارِ کنِیدوس رسِیدی و ازی که باد مانِع پیش رفتون مو مُوشُد، مو از بَغلِ جزِیرِه کریت از پالُوی سَلمونی رفتی. ۸دَ سختی از پالُوی سَلمونی تیر شُدی و دَ یگ جای دَ نامِ «بندرِ نیک» رسِیدی که دَ نزدِیکای شارِ لَسائیه بُود.
۹کَلو وخت تیر شُدُد و اِدامِه سَفر از راهِ دریا دَ امزُو غَیت خطرناک بُود، چراکه روزه گاه تیر شُده بُود. پس پولُس دَزوا نصِیحَت کده ۱۰گُفت: ”او مردُم، ما مِینگرُم که سَفر مو ازی کده پیش خطرناک اَسته؛ نَه تنها دَ کِشتی و بار شی کَلو نُقصان مِیرَسه، بَلکِه دَ جان های از مو ام.“ ۱۱مگم صاحِب مَنصَب دَ تورای کِشتی‌وان و صاحِبِ کِشتی کَلوتَر تَوَجُه دَشت تا دَ تورای پولُس. ۱۲و ازی که امُو بندر بَلدِه تیر کدونِ زِمِستو مُناسِب نَبُود، تمامِ ازوا صَلاح دِید که ازُونجی حَرکت کُنه تا شاید دَ فِینِیکس که یگ بندرِ کریتی بُود و رُوی شی سُون شمال غَربی و جنُوب غَربی واقِع شُدُد، بِرَسه و زِمِستو ره دَ اُونجی تیر کنه.
۱۳وختِیکه بادِ مُلایمِ جنُوبی باله شُد، اُونا گُمان کد که مِیتنه دَ مقصد خُو بِرَسه. پس اُونا لَنگرِ کِشتی ره باله کش کد و مو از بَغَلِ کریت رَیی شُدی. ۱۴لیکِن زیاد وخت تیر نَشُد که یگ بادِ تُند، مشهُور دَ بادِ «شمال شَرقی» از طرفِ جزِیرِه کریت باله شُده دَ کِشتی زَد. ۱۵ازی که کِشتی گِیر مَند و نَتنِست دَ دَمِ باد پیش بوره، مو خود ره دَ دَمِ باد ایله کدی و بےاِختیار بُرده شُدی. ۱۶وختی دَ بَغلِ یگ جزِیرِه ریزگگ دَ نامِ کاودا رسِیدی، دَ زَحمتِ کَلو تَنِستی که کِشتی ریزگَک ره دَ چنگ بَیری. ۱۷بعد از باله کدونِ ازُو خَدمای کِشتی دَوروبَرِ کِشتی کٹه ره قد ریسپو محکم بسته کد و از ترسِ ازی که کِشتی دَ ریگزارِ سِیرتِیس گور نَرَوه اُونا لَنگرِ کِشتی ره تاه کد و ایشت که کِشتی امُو رقم دَ دَمِ باد بُرده شُنه. ۱۸روزِ دِیگِه شی ازی که باد دَ شِدَّت کِشتی مو ره مِیزَد، اُونا بارِ کِشتی ره دَ پورته کدو شُد ۱۹و دَ روزِ سِوّم اُونا قد دِستای خود خُو اَسبابای کِشتی ره دَ دریا پورته کد. ۲۰بَلدِه روزای کَلو نَه آفتَو معلُوم شُد و نَه سِتاره ها. باد امُو رقم دَ شِدَّت خُو اِدامه دَشت و دِیگه هیچ اُمِیدِ نِجات بَلدِه مو نَمَنده بُود.
۲۱دیر وخت مُوشُد که اُونا چِیزی نَخورده بُود. دَ امزُو غَیت پولُس دَ مینکلِ ازوا ایسته شُده گُفت: ”او مردُم! شُمو از اوّل باید دَز مه گوش مِیدَدِید و از جزِیرِه کریت حَرکت نَمُوکدِید تا از پگِ امزی ضَرَر و تاوان بیغَم مُومَندِید. ۲۲آلی از شُمو جِدی خاهِش مُونُم که هِمَت خُو ره از دِست نَدِید، دَ مینکل شُمو دَ جانِ هیچ کس نُقصان نَمِیرَسه، بَلکِه فقط کِشتی از دِست موره. ۲۳چُون دِیشاو ملایکِه خُدای که ما مربُوط شی اَستُم و اُو ره پرَستِش مُونُم، دَ پالُوی مه ایسته شُده ۲۴گُفت: ’اَی پولُس نَتَرس، چراکه تُو باید دَ پیشِ قَیصر حاضِر شُنی و خُدا جانِ پگِ همسَفرای تُو ره ام بخاطرِ ازتُو بخشِیده.‘ ۲۵پس اَی مردُما، قَوی دِل بَشِید، چُون ما دَ خُدا ایمان دَرُم که امُو رقمِیکه بَلدِه مه گُفته شُده، امُو رقم مُوشه. ۲۶لیکِن کِشتی مو باید دَ یکی ازی جزِیره ها دَ ریگ گور بوره.“
۲۷دَ شاوِ چاردَهُم دَ حالِیکه مو دَ دریای اَدریاتِیک اِیسُو-و-اُوسُو هَی مُوشُدی، تقرِیباً دَ نِیمِ شاو خَدمای کِشتی گُمان کد که دَ خُشکی نزدِیک شُده. ۲۸پس اُونا آو ره اندازه کد و آو بِیست بیَه آدم بُود؛ کَمی پیشتَر رفته بسم اندازه کد و آو پوزده بیَه بُود. ۲۹و از ترسِ ازی که کِشتی مو دَ سنگا نَخوره، اُونا از پُشتِ کِشتی چار لَنگر ره دَ دریا اَندخت تا کِشتی ره ایسته کنه و دُعا مُوکد که زُودتَر روز واز شُنه. ۳۰خَدمای کِشتی قَصد دَشت که از کِشتی دُوتا کنه و دَ بانِه ازی که لَنگرا ره از پیشِ کِشتی دَ دریا مِیندَزه، کِشتی ریزگگ ره دَ دریا تاه کد. ۳۱ اوخته پولُس دَ صاحِب مَنصَب و عسکرا گُفت: ”اگه خَدمای کِشتی دَ کِشتی نَمَنه، شُمو نَمِیتَنِید نِجات پَیدا کُنِید.“ ۳۲پس عسکرا ریسپونای کِشتی ریزگگ ره مُنٹی کده اُو ره ایله کد.
۳۳کَمی پیش از روز واز شُدو پولُس دَ پگ عُذر-و-زاری کد که یَگو چِیز بُخوره و گُفت: ”اِمروز چارده روز اَسته که دَ اِنتِظارِ ایسته شُدونِ طوفان اَستِید و بِدُونِ خوراک شِشته هیچ چِیز نَخوردِید. ۳۴ آلی دَز شُمو عُذر مُونُم که یَگو چِیز بُخورِید، چُون بَلدِه زِنده مَندو شُمو دَ خوراک ضرُورَت دَرِید. یگ تارِ مُوی از سرِ هیچ کُدَم شُمو کم نَمُوشه.“ ۳۵بعد از گُفتونِ امزی توره نان ره گِرِفت و دَ حُضُورِ پگ خُدا ره شُکر کده نان ره مَیده کد و دَ خوردو شُد. ۳۶اوخته پگِ ازوا دِلگرم شُده اُونا ام دَ نان خوردو شُد. ۳۷جُملِه مو دَ کِشتی، دُو صد و هفتاد و شَش نفر بُودی. ۳۸وختِیکه پگ سیر شُد، اُونا تمامِ گندُم ره دَ دریا پورته کد تا کِشتی سُبُک شُنه.
۳۹وختی روز واز شُد، خَدمای کِشتی زمی ره روش نَتنِست، مگم یگ خلِیج ره دِید که ساحِلِ ریگزار دَشت. اُونا تصمِیم گِرِفت که دَ صُورتِ اِمکان کِشتی ره دَ امزُو ریگزار بِشَنه. ۴۰پس اُونا بَندِ لَنگرا ره مُنٹی کده لَنگرا ره دَ دریا ایله کد و دَ حینِ حال ریسپونای جِلَوِ کِشتی ره ام واز کد. بعد ازُو بادبانِ پیشِ کِشتی ره باله کش کد و کِشتی ره یکسَره سُون ریگزار هَی کد. ۴۱لیکِن کِشتی قد یگ بُغُنڈی ریگزار ٹَکر کد و دَ ریگ شِشت. پیشِ رُوی کِشتی محکم بَند مَند و هیچ شور نَخورد، مگم پُشتِ کِشتی بخاطرِ ضَربِه جلپه های شَدِیدِ دریا جَو جَو شُد. ۴۲عسکرا قَصد کد که بَندی ها ره بُکُشه تا نَشُنه که یَگون شی آو بازی کده دُوتا کُنه. ۴۳مگم صاحِب مَنصَب که میخاست پولُس ره نِجات بِدیه، نَه‌ایشت که اُونا نَقشِه خُو ره عملی کُنه، بَلکِه اَمر کد که هر کسی که آوبازی ره یاد دَره اوّل خود ره دَ دریا پورته کُنه و دَ خُشکی بِرسَنه ۴۴و باقی نفرا دَ بَلِه تَخته چیو ها و دَ بَلِه ٹوٹه های کِشتی از دُمبالِ ازوا بوره. دَمزی رقم پگ صحیح-و-سلامَت دَ خُشکی رسِید.