۱ در شهر قونیه نیز پولُس و برنابا به کنیسه وارد شدند و چنان صحبت کردند که گروه زیادی از یهودیان و یونانیان ایمان آوردند. ۲ اما یهودیانی که ایمان نیاورده بودند، غیر‌یهودیان را تحریک کردند و فکر‌شان را نسبت به ایمانداران منحرف ساختند. ۳ پس پولُس و برنابا مدت زیادی در آن شهر ماندند و بدون ترس دربارۀ عیسای‌مسیح سخن گفتند. عیسای‌مسیح برای آنها قدرت انجام معجزه‌ها و کارهای عجیب را می‌داد و به این‌گونه پیام فیض‌بخش خود را تأیید می‌کرد. ۴ اما مردم شهر دو دسته شدند. عده‌یی طرفدار یهودیان شدند و عده‌یی هم از رسولان طرفداری کردند. ۵ در این وقت یهودیان و غیر‌یهودیان با رهبران خود همدست شده خواستند به رسولان آزار برسانند و آنها را سنگسار نمایند. ۶ رسولان از این موضوع آگاه شده به شهرهای لِستره و دِربه که مربوط لیکاونیا بود و اطراف آن منطقه فرار کردند و ۷ در آنجا خبر‌خوش را موعظه می‌کردند.
۸ رسولان در شهر لِستره با مردی روبرو شدند که شل مادر‌زاد بود و در تمام زندگی خود راه نرفته بود. ۹ او به سخنان پولُس گوش می‌داد. پولُس متوجه او شد و فهمید که آن مرد ایمان دارد و می‌تواند شِفا یابد. ۱۰ پس با صدای بلند به او گفت: «برخیز، راست روی پاهای خود ایستاده شو.» او خیز زد و به راه رفتن شروع کرد. ۱۱ وقتی مردم دیدند که پولُس چه کاری کرده بود، به زبان محلی خود فریاد زدند: «خدایان به شکل انسانها در بین ما فرود آمده‌اند.» ۱۲ برنابا را مشتری و پولُس را عطارد خواندند. پولُس را عطارد نامیدند، زیرا او سخنگوی اصلی بود. ۱۳ آنگاه کاهن معبد مشتری که پیشاپیش مردم شهر بود، چند تا گاو و حلقه‌های گل را به دروازۀ شهر آوردند تا آن گاوها را برای آنها قربانی کنند. ۱۴ اما هنگامی که آن دو رسول، یعنی برنابا و پولُس این را شنیدند، لباسهای خود را پاره کردند و با عجله در میان مردم رفته فریاد نمودند: ۱۵ «چرا چنین کارهایی می‌کنید؟ ما هم مانند شما انسان هستیم! ما اینجا هستیم تا برای شما خبر‌خوش را موعظه کنیم تا شما از کارهای بی‌فایده دست کشیده و به‌سوی خدای زنده برگردید، خدایی که آسمان و زمین، بحر و آنچه را که در آنهاست آفریده است. ۱۶ در زمان گذشته، او همه ملتها را گذاشت که به راههای خود بروند. ۱۷ اما خدا با انجام کارهای نیکو موجودیت خود را نشان داده است. او برای شما از آسمان باران می‌باراند و در موسم معین با حاصلات فراوان شما را خوراک می‌دهد و دلهای‌تان را از خوشی پُر می‌سازد.» ۱۸ با این سخنان، آنها به سختی توانستند که مردم را از قربانی کردن حیوانات برای‌شان مانع شوند.
۱۹ اما بعضی یهودیان از شهر انطاکیه پیسیدیه و شهر قونیه آمده، مردم را با خود متحد ساختند و پولُس را سنگسار کردند. آنها به گمان این که پولُس مُرده است، او را از شهر بیرون کشیدند. ۲۰ اما وقتی ایمانداران دَور او جمع شدند، پولُس برخاست و به داخل شهر آمد و فردای آن روز به همراهی برنابا به دِربه رفت.
۲۱ پس از این که در آن شهر خبر‌خوش را موعظه کردند و عدۀ زیادی پیرو عیسای‌مسیح شدند، آنها دوباره به لِستره، قونیه و انطاکیه پیسیدیه بازگشتند، ۲۲ ایمانداران را درس می‌دادند و تشویق می‌کردند تا در ایمان خود پایدار بمانند و برای داخل شدن به پادشاهی خدا سختی‌ها را تحمل نمایند. ۲۳ پس از آن که برای هر کلیسا رهبرانی تعیین نمودند، با دعا و روزه آنها را به عیسای‌مسیح که به او ایمان آورده بودند، سپردند.
۲۴ سپس از سرزمین پیسیدیه گذشتند و به سرزمین پمفیلیه رسیدند. ۲۵ وقتی کلام خدا را در شهر پرجه موعظه کردند به اتالیه وارد شدند. ۲۶ از اتالیه با کشتی به شهر انطاکیه سوریه برگشتند، یعنی همان جایی که آنها برای این وظیفه به فیض خداوند سپرده شده بودند که حال آن را انجام داده بودند.
۲۷ همین‌که به آنجا رسیدند، پیروان عیسای‌مسیح را جمع کردند و برای آنها دربارۀ همه کارهایی که خدا با آنها کرده بود، اطلاع دادند و توضیح دادند که خدا چگونه دروازۀ ایمان را به روی غیر‌یهودیان باز کرد. ۲۸ آنها مدت زیادی در آنجا با ایمانداران ماندند.