۱ای مردم اورشلیم، سپاه تان را جمع کنید و آماده شوید، زیرا شهر تان محاصره شده است! دشمنان بر پیشوای اسراییل حمله میکنند.
۲ «ای بیت لحمِ افراته، گرچه تو یکی از کوچکترین شهرهای یهودا هستی، با اینهم از تو پیشوایی ظهور میکند که از ازل وجود داشته است و بر قوم اسراییل سلطنت میکند.»
۳خداوند قوم برگزیدۀ خود را تا زمانی که زن حامله فرزند خود را بدنیا بیاورد، به دست دشمن تسلیم میکند. آن گاه بقیۀ مردمی که در تبعید بسر میبرند، به وطن خود بر میگردند و با سایر قوم اسراییل یکجا میشوند. ۴وقتی آن پیشوا بیاید، با قدرت و جلال خداوند، خدای خود مردم خود را رهبری میکند. قوم برگزیدۀ او در آرامش و امنیت بسر میبرند، زیرا مردم سراسر روی زمین از بزرگی و عظمت او آگاه میشوند ۵و او صلح را به جهان می آورد.
وقتی مردم آشور به کشور ما حمله کنند و استحکامات دفاعی ما را درهم شکنند، ما رهبران شجاع و نیرومند خود را به مقابلۀ آنها میفرستیم. ۶ آنها با زور شمشیر آشور، کشور نِمرود را فتح میکنند. اگر آشوریان به سرزمین ما حمله بیاورند، او ما را از دست آنها نجات میدهد.
۷آن گاه بازمانده گان قوم اسراییل که در بین اقوام دیگر زنده گی میکنند، برای آنها مانند شبنم و باران از جانب خداوند برکت می آورند. آنها متکی به خداوند میشوند، نه به بنی آدم. ۸بازمانده گان اسراییل در بین اقوام دیگر مانند شیر در میان حیوانات جنگل و رمه های گوسفند بوده هنگام عبور همه را پایمال میکند و میدَرَد و کسی نمیتواند آنها را نجات بدهد. ۹قوم اسراییل بر دشمنان غالب میشوند و همۀ آنها را از بین میبرند.
۱۰خداوند میفرماید: «در آن روز تمام اسپها و عراده های شما را نابود میسازم. ۱۱همه شهرهای سرزمین تان را با قلعه های شان خراب میکنم. ۱۲جادوگری را از بین میبرم و به حیات فالگیران خاتمه میدهم. ۱۳بتها و مجسمه های شما را میشکنم و دیگر چیزهای ساختۀ دست خود را سجده و پرستش نمیکنید. ۱۴مجسمه های بت اَشیره را از جا کنده شهرهای تان را ویران میکنم ۱۵و با خشم و غضب خود از آن اقوامی که از من اطاعت نمیکنند، انتقام میگیرم.»