۱ ای مردم اورشلیم، لشکرهای خود را جمع کنید و آماده شوید، زیرا شهر‌تان محاصره شده است! دشمنان بر رهبر اسرائیل حمله می‌کنند.
۲ خداوند می‌فرماید «ای بِیت‌لِحِمِ اِفراته، اگر‌چه تو یکی از کوچکترین شهرهای یهودا هستی، با اینهم از تو رهبری ظهور می‌کند که از ازل وجود داشته است و بر قوم اسرائیل سلطنت می‌کند.»
۳ خداوند قوم برگزیدۀ خود را تا زمانی که زن حامله پسر خود را به دنیا بیاورد، به‌دست دشمن تسلیم می‌کند. آنگاه بقیۀ مردمی که در تبعید به سر می‌برند، به وطن خود بر‌می‌گردند و با سایر قوم اسرائیل یکجا می‌شوند. ۴ وقتی آن رهبر بیاید، با قدرت و جلال خداوند، خدای خود، مردم خود را رهبری می‌کند. قوم برگزیدۀ او در آرامش و امنیت به سر می‌برند، زیرا مردم سراسر روی زمین از بزرگی و عظمت او آگاه می‌شوند ۵ او صلح و سلامتی را به جهان می‌آورد.
وقتی مردم آشور به کشور ما حمله کنند و استحکامات دفاعی ما را درهم شکنند، ما تمام رهبران شجاع و نیرومند خود را به مقابلۀ آنها می‌فرستیم. ۶ آنها با زور شمشیر، آشور یعنی کشور نِمرود را فتح می‌کنند. اگر آشوریان به سرزمین ما حمله کنند، آنگاه آن رهبر ما را از دست آنها نجات می‌دهد.
۷ آنگاه بازمانده‌گان قوم اسرائیل که در بین قومهای دیگر زندگی می‌کنند، برای آنها مانند شبنم و باران از جانب خداوند برکت می‌آورند. آنها به خداوند توکل می‌کنند، نه به انسان. ۸ بازمانده‌گان اسرائیل در بین قومهای دیگر مانند شیر در میان حیوانات جنگل و رمه‌های گوسفند می‌باشند که هنگام عبور همه را پایمال می‌کنند و می‌دَرَند و کسی نمی‌تواند آنها را نجات بدهد. ۹ قوم اسرائیل بر دشمنان غالب می‌شود و همۀ آنها را از بین می‌برد.
۱۰ خداوند به مردم اسرائیل می‌فرماید: «در آن روز تمام اسپها و گادی‌های جنگی شما را نابود می‌سازم. ۱۱ همه شهرهای سرزمین‌تان را با قلعه‌های‌شان خراب می‌کنم. ۱۲ جادوگری را در میان شما از بین می‌برم و به زندگی فالگیران خاتمه می‌دهم. ۱۳ بُتها و ستونهای مذهبی شما را می‌شکنم تا دیگر چیزهای ساختۀ دست خود را سجده و پرستش نکنید. ۱۴ مجسمه‌های بُتِ اشیره را شکستانده و شهرهای‌تان را ویران می‌کنم. ۱۵ من با خشم و غضب خود از آن قومهایی که از من اطاعت نمی‌کنند، انتقام می‌گیرم.»